Abstract
The present paper focuses on the complex relation between ethics andpolitics in Plato’s Crito. While the issue is presented from a contemporaryperspective, the problems of civil disobedience and politicalobligation are the present study’s primarily concern. The issue of civildisobedience concerns moral reasons for breaking the law, whereasthe concept of political obligation refers to a moral duty to obey the law.When disagreeing with the view that Socrates in the dialogue arguesfor an unconditional obedience to the state, the article builds on theApology. Subsequently, the similarities between the position of Socratesand that of H.D. Thoreau are investigated. Finally, the paper discussesthe concept of political obligation so as to show that the argumentin the Crito anticipates several modern theories. The modern controversiesthat this article covers are shown to play an important role in Plato’sdialogue, as they are the basis of Socrates’ political obligation.
Highlights
Skoro Sokratesa nie można uznać za pacyfistę, jego teza nie ma tak mocnego charakteru; nie można mówić o całkowitym zrównaniu czynienia zła z czynieniem niesprawiedliwości
Że posłuszeństwo w tym przypadku oznaczałoby czynienie niesprawiedliwości, nie podporządkowałby się wyrokowi skazującemu go na śmierć
Że nieprzestrzeganie przez niego prawa nie przyniesie szkody państwu, ponieważ jest to działanie jednostkowe, to trudno podać utylitarystyczny argument mający go od tego odwieść (Klosko 2003: 140)
Summary
Od starożytności związek etyki z polityką stanowił jeden z kluczowych problemów filozoficznych. Kiedy Platon w Państwie zastanawia się nad sprawiedliwością jednostki, przechodzi na grunt polis, którą można łatwiej obserwować Z kolei Etyka nikomachejska Arystotelesa rozpoczyna się od ustalenia, że dobro jest „przedmiotem nauki naczelnej i najbardziej kierowniczej” (Arist., NE 1 2 1094 a 26; Arystoteles 1996), czyli polityki. Jednostka nie może żyć bez swojej polis: „człowiek jest z natury stworzony do życia w państwie, taki zaś, który z natury, a nie przez przypadek żyje poza państwem, jest albo nędznikiem, albo nadludzką istotą” (Arist., Pol., I 1, 1253 a 2; Arystoteles 2001). Że rozważania, które dziś nazwalibyśmy rozważaniami z dziedziny moralności, zarówno dla Arystotelesa, jak i dla Platona, miały swój wymiar polityczny. Prawodawca czy polityk musieli posiadać wiedzę o tym, jak uczynić obywateli dobrymi ludźmi.
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
