Abstract
Luke 2: 41–52, presents Jesus who is not only man, but also the Son of God, the one who has a special, unique relationship with his Father in heaven. Jesus is aware of this even as a παῖς, that is in his childhood. He knows that his priority mission which originates in God’s mandate, is his presence in the house of his Father that means fulfilling the task of teaching in the temple. This became clear during his pilgrimage to Jerusalem. Without asking his parents’ permission, of his own will, he stays in the Holy City and anticipates his future mission. His obedience to the heavenly Father takes priority over his filial subordination to Joseph and Mary, who did not understand this mystery. It turns out that faith in the mystery of Jesus is not given to man once and for all. It develops through reflection on the identity of Jesus and ultimately leads to the primacy of the will of God over human will.
Highlights
Łukaszowa perykopa 2, 41–52 stanowi zakończenie Ewangelii o dzieciństwie Jezusa, które rozjaśnia i doprowadza do pełni całą chrystologię przekazaną w Łk 1 – 21
Chłopców należało bowiem rok lub dwa lata przed osiągnięciem dojrzałości seksualnej wdrażać w praktykę przykazań
Jesus is aware of this even as a παῖς, that is in his childhood
Summary
Łukaszowa perykopa 2, 41–52 stanowi zakończenie Ewangelii o dzieciństwie Jezusa, które rozjaśnia i doprowadza do pełni całą chrystologię przekazaną w Łk 1 – 21. Wypełnia lukę oddzielającą historię dzieciństwa Jezusa od narracji dotyczącej Jego działalności w dojrzałym wieku. Koncentruje się więc na pierwszej w Ewangelii wypowiedzi Jezusa wyrażającej Jego dystans wobec ziemskich rodziców i przylgnięcie do Ojca w niebie. Podkreśla Synostwo Boże Jezusa, ukazane już w scenie Zwiastowania (Łk 1, 32.35). 42–43 – pozostanie Jezusa w Jerozolimie; ww. 44–45 – poszukiwanie Jezusa przez rodziców; ww. 46–47 – znalezienie w świątyni Jezusa wzbudzającego podziw wśród nauczycieli; w. – zdumienie rodziców i ich cierpienie z powodu jawnego nieposłuszeństwa Jezusa; w. – zaskoczenie Jezusa uważającego, że rodzice powinni wiedzieć, iż jest w domu Ojca; w. – niezrozumienie tego faktu przez rodziców; w. 52 – wzrastanie Jezusa ku pełni męskości Z literackiego punktu widzenia Łk 2, 41–52 tworzy homologię chrystologiczną[3], w której wspomniany w. 49 decyduje o podziale perykopy[4]: w. 41 – tło epizodu; ww. 42–43 – pozostanie Jezusa w Jerozolimie; ww. 44–45 – poszukiwanie Jezusa przez rodziców; ww. 46–47 – znalezienie w świątyni Jezusa wzbudzającego podziw wśród nauczycieli; w. – zdumienie rodziców i ich cierpienie z powodu jawnego nieposłuszeństwa Jezusa; w. – zaskoczenie Jezusa uważającego, że rodzice powinni wiedzieć, iż jest w domu Ojca; w. – niezrozumienie tego faktu przez rodziców; w. 51a – powrót rodziny do Nazaretu; w. 51b – Maryja rozważająca „wszystkie te słowa”; w. 52 – wzrastanie Jezusa ku pełni męskości
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
