Perceived Parental Styles and Parental Conflicts Predicting Emerging Adults’ Interpersonal Communication Skills: Mediator Role of Self-Compassion

Abstract

Çocukluk döneminde algılanan ebeveyn davranışlarının, bireyin kişilerarası ilişki dinamikleri üzerindeki etkisi yaygın bir şekilde çalışılmıştır. Bu çalışmada ise ebeveyn tutumu ve ebeveynler arası çatışma algısının genç yetişkinlerin kişilerarası iletişim becerileri ile ilişkisi incelenmiş ve bu ilişkide öz duyarlığın aracı rolü test edilmiştir. Çalışmada ilişkisel-kesitsel desen kullanılmıştır. Çalışma kapsamında, 543 genç yetişkine ulaşılmıştır (K = 424, E = 119; M =22,65, SD =2,95). Katılımcılara, Çocukların Algıladığı Evlilik Çatışması Ölçeği, Kısaltılmış Ebeveyn Tutum Ölçeği- Çocuk Formu, Öz Duyarlık Ölçeği ve İletişim Becerileri Ölçeği ile birlikte demografik bilgi formu uygulanmıştır. Katılımcılar, çocukluklarında algıladıkları ebeveyn tutumlarını ve ebeveynler arası çatışmayı geçmişteki yaşantılarını düşünerek cevaplamışlardır. Verilerin analizinde sıralı regresyon analizi ile Hayes’in aracı değişken analizi yöntemi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarında, ebeveynler arası çatışmanın, ebeveyn tutumları algısının ve öz duyarlığın kişilerarası iletişim becerileri ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Yapılan aracı rol analizinde ise iletişim becerileri ile aşırı koruyucu, reddedici ve duygusal yakın ebeveyn tutum algısı ve ebeveyn çatışma algısı arasındaki ilişkide öz duyarlığın aracı değişken olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgular ışığında, öz duyarlığın geçmiş ebeveyn davranışlarının genç yetişkinlerin kişilerarası iletişim becerileri ile olan olası olumsuz ilişkisini hafifletmede kullanılabileceği düşünülmektedir. Bulguların gelecek araştırmalar ve psikolojik yardım müdahale yöntemleri için anlamı tartışılmıştır.