Abstract

Społeczność międzynarodowa stoi w obliczu rozproszonego i ponadnarodowego zagrożenia epidemiologicznego, którego powaga i rozmiar wymagają obecnie niespotykanego poziomu interwencji. Na przestrzeni wieków ludzkość zmagała się z różnymi epidemia, co zawsze wiązało się z koniecznością kompleksowego działania na płaszczyźnie międzynarodowej. Zdaniem Rady Bezpieczeństwa ONZ epidemia spowodowana wirusem ebola, która wybuchła pod koniec 2013 r., stanowi szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ponieważ zdobycze w obszarze budowania pokoju i rozwoju krajów najbardziej dotkniętych epidemią mogą zostać zaprzepaszczone. To z kolei podważa stabilność krajów najbardziej nią dotkniętych. Jeśli nie zostanie opanowana, to sytuacja taka może doprowadzić do wybuchu nowych niepokojów i napięć społecznych, pogorszenia klimatu politycznego, stygmatyzacji i wzmocnienia poczucia niepewności. Podjęta w tej sprawie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ rezolucja ma wymiar historyczny, gdyż po raz pierwszy problem zdrowia publicznego został zaklasyfikowany jako zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Stało się tak, mimo że mobilizacja międzynarodowa była spóźniona o kilka miesięcy, chociaż konieczność podjęcia działań była wówczas oczywista.

Highlights

  • The international community faces a fragmented and transnational epidemiological threat, the severity and extent of which currently require an unprecedented level of intervention

  • Mankind has been confronted with a variety of epidemics that have always required a comprehensive action at the international level

  • According to the UN Security Council, the outbreak of the Ebola virus at the end of 2013 poses a particular threat to international peace and security, as the peace-building and development achievements of the countries most affected by the epidemic are jeopardised and may end in vain or be lost altogether

Read more

Summary

WPROWADZENIE

Ewolucja problematyki zdrowia publicznego na poziomie międzynarodowym skłoniła państwa do powołania międzynarodowej organizacji – Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), której misją jest „osiągnięcie przez wszystkich ludzi najwyższego możliwego poziomu zdrowia”. Że w tym przypadku, w obliczu epidemii eboli, wykorzystanie tego pojęcia w celu uzasadnienia interwencji Rady Bezpieczeństwa nie mogło być kontestowane. Odwołując się do ducha, jeśli nie do litery Karty, że od tamtej pory kryzysy zdrowotne stanowią zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, uzasadniając tym samym działania podejmowane przez ONZ. O ile logika ta została jednak zakwestionowana, to szczególny charakter kontekstu, w którym przyjęto Rezolucję nr 2177 (2014), pozwala wyjść poza pytania, które jej tekst może wzbudzić, gdyż przyjęcie w niej kwalifikacji zagrożenia dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego nastąpiło bez żadnego formalnego wyjaśnienia. Rada podchodzi bezpośrednio do zagrożenia, na które zamierza zareagować, kwalifikując je jako zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, taka kwalifikacja nie pojawiła się w przypadku dwóch innych rezolucji dotyczących kwestii zdrowia światowego. Czy jednak jest to nadal proste przystosowanie systemu bezpieczeństwa zbiorowego czy już prawdziwa innowacja, a Rada Bezpieczeństwa stara się przedstawić jako deus ex machina zarządzania globalnego?21

ZASTOSOWANIE INSTRUMENTÓW BEZPIECZEŃSTWA ZBIOROWEGO
MIĘDZY BEZPIECZEŃSTWEM ZBIOROWYM A ZARZĄDZANIEM GLOBALNYM
ZAKOŃCZENIE
Summary
Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call