Otwarte archiwum Dormana

Marzenna Wiśniewska

doi:10.36744/pt.8

Abstract

Besides his art practice, Jan Dorman was creating an archive of his life and work, which is a comprehensive collection of various types of theatre and personal documentation. Like Tadeusz Kantor, he dreamed that the collected resources would continue to be used, entering the theatre and research circuit and thus creating a “living archive”. In 2016, Iwona Dowsilas, Dorman’s daughter and promoter of his archives, donated Jan Dorman’s collection to The Zbigniew Raszewski Theatre Institute in Warsaw, which contributed to a three-year project “Dorman. Open Archives” (2016–2019). It was based on the concept of performative archiving, in which archives cease to be a static collection, and can be set in motion and produce separate performances. The idea of performing archives was translated into a collaborative programme involving theoreticians and practitioners of the theatre, which resulted in the intersecting of four fields: issues of theatre documentation, history and theory of the theatre, theatre education and theatre practice. The current issue of Pamiętnik Teatralny is an outcome of annual research residencies (2018), which aimed to analyse selected areas of the previously unrecognized and little-known last decade of Dorman’s theatre practice (1977–1986).

Highlights

W roku 1976 na łamach „Pamiętnika Teatralnego” (z. 3) ukazał się artykuł Henryka Jurkowskiego Teatr Dzieci Zagłębia 1945–1974, poświęcony autorskiej i awangardowej działalności teatralnej Jana Dormana
Artysta był wtedy u szczytu kariery reżyserskiej, przylgnęło już do niego określenie enfant terrible polskiego teatru lalek, utrwalone między innymi dzięki takim spektaklom jak Szczęśliwy książę Oscara Wilde’a (Teatr Dzieci Zagłębia w Będzinie, 1967), Optymizm, czyli Kandyd: widz naiwny Voltaire’a (Teatr Lalka w Warszawie, 1972) oraz przewrotnej i potraktowanej przez środowisko lalkarskie jako skandal akcji happeningowej na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu Choinka futurystów lub kolej na bunt przedmiotów według Włodzimierza Majakowskiego (1973)
Przymusowe przenosiny do prywatnych pomieszczeń rodziny Dormanów, najpierw w Sosnowcu, potem w Tychach i Będzinie, szczęśliwie zakończyły się powołaniem przez Iwonę Dowsilas Fundacji im

Summary

Introduction

W roku 1976 na łamach „Pamiętnika Teatralnego” (z. 3) ukazał się artykuł Henryka Jurkowskiego Teatr Dzieci Zagłębia 1945–1974, poświęcony autorskiej i awangardowej działalności teatralnej Jana Dormana. 3) ukazał się artykuł Henryka Jurkowskiego Teatr Dzieci Zagłębia 1945–1974, poświęcony autorskiej i awangardowej działalności teatralnej Jana Dormana.

Results

Conclusion