Abstract

Bellek, Ortaçağ Hıristiyan felsefesinde oldukça önem verilen bir kavramdı. Odağına din ve aklı yerleştiren Skolastik düşünce, belleğe atfedilen önemi de bu alanlara referansla temellendiriyordu. Dolayısıyla, belleğin geliştirilmesi de dönemde sıklıkla ele alınan bir konuydu. Bu çalışma, yine aynı dönemde ortaya çıkan dini tiyatro geleneğini bir belleği geliştirme pratiği olarak ele alarak, hem aklın alanı dışında tanımlanan ve duyulara ilişkin olduğu düşünülen imgelerin yoğun bir şekilde kullanıldığı, hem de dini konu edinen ve dini otoritelerin de onayladığı bir tiyatro anlayışının yaygınlaşmasının nasıl mümkün olduğu sorusu üzerinde durmaktadır. Bu bağlamda, Ortaçağ İngiliz dini oyun geleneğinin bir örneği olan York Döngüsü, dönemin bellek anlayışının bir tezahürü olarak ele alınmıştır.

Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call