Oktenidin Hidrokloridin Doku Çözücü Etkisinin Geleneksel İrrigasyon Solüsyonlarıyla Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; yeni bir antiseptik solüsyon olan oktenidin hidroklorid (OKT)'in sığır damak dokusu üzerine çözücü etkinliğinin sodyum hipoklorid solüsyonları (%2,5 ve %5,25 NaOCl); %17 etilendiamin tetraasetik asit (EDTA); %2 klorheksidin ve serum fizyolojik ile in vitro karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Sığır damağından elde edilen dondurulmuş doku örnekleri 4x4x2 mm olacak şekilde parçalara ayrıldı ve kullanım öncesinde oda sıcaklığında çözdürüldü. Örnekler rastgele beş deney grubu ve kontrol grubuna (her grup için yirmişer örnek) ayrıldı: Grup 1 (%2,5 NaOCl); Grup 2 (%5,25 NaOCl); Grup 3 (%17 EDTA); Grup 4 (%2 klorheksidin); Grup 5 (OKT) ve kontrol grubu (serum fizyolojik). Örneklerin ağırlığı hassas terazide ölçüldükten sonra oda sıcaklığında (n=10) veya 45°C (n=10) olmak üzere iki farklı sıcaklık değerindeki 5 mL test solüsyonunun bulunduğu cam şişelere konuldu. Bir saatlik inkübasyon süresi sonrası, örnekler serum fizyolojik ile yıkandı, kurulandı ve tekrar tartıldı. Doku kaybı yüzde olarak hesaplandı ve tek yönlü ANOVA ve Tukey çoklu karşılaştırma testleri kullanılarak istatistiksel analizi yapıldı. Bulgular: %5,25 NaOCl solüsyonu diğer solüsyonlara göre doku örneklerini daha etkili bir şekilde çözdü (p<0,05). OKT ve serum fizyolojik grupları arasında doku ağırlık kaybı bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p>0,05). 45°C'ye ısıtılmış %2,5 NaOCl, EDTA ve klorheksidinin doku çözme etkinliği kontrol grubuyla kıyaslandığında istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (p<0,05). Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırları dâhilinde, OKT'nin endodontide kullanılan diğer irrigasyon solüsyonları ile kıyaslandığında herhangi bir organik doku çözücü etkinliğinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.