Çokkültürlülük ve Dinî Çoğulculuk Bağlamında İngiltere Okullarında Din Eğitimi

Abstract

İNGİLTERE OKULLARINDA ÇOKKÜLTÜRLÜLÜK VE DİNİ ÇOĞULCULUK BAĞLAMINDA DİN EĞİTİMİ İngiltere’nin tarihi süreç içerisinde geçirdiği sosyal ve kültürel değişim sonucu yeni bir toplumsal yapı kazandığı görülmektedir. Günümüzde çokkültürlülük olarak nitelenen bu yapının, okullardaki din eğitimine etkisi ve yansımaları olmuştur. Bu sebeple İngiltere için din eğitiminin içinden geçtiği tarihi süreç, toplumsal serüven ile benzerlik göstermektedir. Okullardaki din dersi uygulamalarının geçmişten günümüze çokkültürlülük bağlamında yapısal ve içerik olarak değişimi, ortaya çıkan yaklaşımlardan etkilenmesi, dinî grupların taleplerini karşılayıp karşılayamaması ve daha pek çok değişken öğretim programları bağlamında ele alınmıştır. Çokkültürlü program anlayışlarını ortaya çıkaran din eğitimi yaklaşımları, birer model olarak İngiltere’de uygulanmış ve halen de uygulanmaktadır. Bu yaklaşımların bir kısmı ihtiyaçlara cevap verip sistem içerisinde yerini korurken, özellikle geleneksel metotlar ve yöntemler bu süreçte uygulama imkânı bulamamıştır. ABSTRACT RELIGIOUS EDUCATION IN THE CONTEXT OF MULTICULTURALISM AND RELIGIOUS PLURALISM IN ENGLISH SCHOOLS Britain has witnessed remarkable social and cultural transitions in the last few decades which in turn gave sight into a new social structure. This structure, which named as multiculturalism, has had effects and reflections on religious education in schools. For that reason we could argue that historical process of the religious education in UK had gone through a similar path with the nation’s social advancements. In relation to this fairly new multicultural structure the content of the religious education practices in schools has been vastly effected by the new developments that is happening at the mean time. To our interpretation, as well as meeting the demands of religious groups many other questions still awaits for satisfactory responses. This relatively new trend of multiculturalism has been implemented and practiced in UK’s religious education as an approach model. Some of these approaches retain their positions in the system, meeting the needs of society. As a consequence the tradional models and approaches to religious education lost their popularity.