Abstract
<p>Celem badań było poznanie zależności pomiędzy oceną poznawczą konfliktu i emocjonalnym odzwierciedleniem znaczenia tej sytuacji oraz przebiegu własnych działań a występowaniem destruktywnej (agresji, uniku, uległości) i konstruktywnej (zadaniowej) strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego. W badaniach posłużono się Kwestionariuszem Oceny Stresu (KOS) Włodarczyk i Wrześniewskiego, Trójczynnikowym Inwentarzem Stanów i Cech Osobowości (TISCO) Spielbergera i Wrześniewskiego oraz Kwestionariuszem do badania strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego (KSMK) Boreckiej-Biernat. Badania empiryczne przeprowadzono w szkołach gimnazjalnych. Objęły one 893 adolescentów (468 dziewczynek i 425 chłopców) w wieku 13–15 lat. Analiza wyników badań wskazuje, że ocena sytuacji konfliktu w kategorii zagrożenia lub krzywdy/straty oraz reagowanie na nią gniewem lub lękiem współwystępuje z tendencją do destruktywnego reagowania młodzieży na konflikt. Ponadto badania wykazały, że adolescent, który znalazł się w sytuacji konfliktu, nieoceniający tej sytuacji w kategorii krzywda/strata i reagujący na nią ciekawością, skorzysta ze strategii konstruktywnej, aby poradzić sobie z tą sytuacją.</p>
Highlights
W wersji A osoby badane proszone są o wskazanie konkretnej sytuacji trudnej, która miała miejsce w ciągu ostatniego tygodnia (w opisywanym badaniu była to sytuacja konfliktu społecznego)
Wiek dorastania jest ważnym etapem w życiu każdego człowieka, ponieważ jest uważany za moment przejściowy między dzieciństwem a dorosłością
The research demonstrated that an adolescent who has found himself in a conflict situation, and who does not evaluate the situation in terms of harm/loss and reacts with curiosity to it, will use a constructive strategy to cope with such situation
Summary
Cognitive Evaluation of Conflict and Emotional Dimension of Youths’ Strategies for Coping with Social Conflict. Wśród trudnych sytuacji typu społecznej interakcji wyodrębnia się sytuacje konfliktu społecznego, w których dążenia jednostki są sprzeczne lub niezgodne z dążeniami innych ludzi i zagrożona jest realizacja jej własnych dążeń. Podstawową cechą konstruktywnej strategii radzenia sobie w sytuacji konfliktu społecznego jest to, że struktura celu zostaje utrzymana, zmienia się natomiast organizacja czynności umożliwiających jego osiągnięcie. Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że młodzi ludzie w wieku dorastania podejmują walkę o status człowieka dorosłego, uzyskują więcej wolności i niezależności odnośnie do podejmowanych przez siebie decyzji dotyczących różnych obszarów zachowania oraz rozwijają nowe formy wyrażania siebie, co zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się konfliktów w relacjach z nauczycielami, rówieśnikami i rodzicami (Czerwińska-Jasiewicz, 2003). Generalnie należy uznać, że od wyniku oceny poznawczej w kategoriach zagrożenie, krzywda/strata czy wyzwanie zależy, w jaki sposób adolescent poradzi sobie w sytuacji konfliktu społecznego, której doświadcza w środowisku szkolnym, grupie rówieśniczej oraz domu rodzinnym. Stosuje agresję, która zakłada konieczność zbliżenia się do przedmiotu zagrożenia, aby go zniszczyć lub uszkodzić, co umożliwia zredukowanie napięcia emocjonalnego, lub wycofuje się czy ulega sytuacji, w której musiałoby dojść do konfrontacji jego napięcia emocjonalnego z realnym lub przewidywanym zagrożeniem (Watson, Clark, 1999; Lemerise, Dodge, 2005)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
