Abstract

Diakonisy w Apostolskim Kościele Ormiańskim rozwijały się niezależnie od diakonatu męskiego od IX do XXI w. Obowiązki diakonis ograniczają się do przewodniczenia w klasztorze liturgii godzin, asystowania prezbiterowi przy chrzcie, proklamacji Ewangelii, animowania śpiewu kościelnego, wnoszenia kielicha podczas Wielkiego Wejścia podczas Boskiej Liturgii, podnoszenia kielicha z celebransem podczas Boskiej Liturgii oraz okadzania podczas liturgii. Diakonisy od XX w. zostały związane z parafialnym duszpasterstwem. Odnowa diakonis mogłaby przyczynić się do odrodzenia ormiańskiego monastycyzmu oraz duszpasterstwa parafialnego, jak również podkreślenia wartości „pierwiastka kobiecego” obecnego w Apostolskim Kościele Ormiańskim.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call