Abstract
O potrzebie refleksji nad polskim językiem migowym jako przedmiotem nauczania i uczenia się
Highlights
The objective of this paper is to indicate a new area for reflection and scientific investigation which is constituted by teaching and learning the Polish Sign Language
The acquired practical knowledge may, by means of research work, be transformed into scientific knowledge and accumulated within a single scope of (subdiscipline?) of the didactics of the sign language
Summary
Dla prowadzenia rozważań nad kształceniem języka migowego jako przedmiotem naukowego zainteresowania, koniecznym jest omówienie kwestii lingwistycznych związanych z budową języka migowego Kwestie te mają fundamentalne znaczenie dla obalenia mitu jakoby polski język migowy nie był prawdziwym językiem. Do innych błędnych przekonań zaliczyć można twierdzenia, że polski język migowy jest agramatyczny, słownik polskiego języka migowego jest ograniczony i nie zawiera wielu pojęć potrzebnych do przedstawienia bardziej skomplikowanych treści lub że PJM jest „derywatem” od języka mówionego (miganą odmianą języka polskiego) (Czajkowska-Kisil, 2014; Tomaszewski, 2004, 2006; Tomaszewski, Rosik, 2003). Poza tym język migowy cechuje produktywność, co oznacza, że ma potencjał do wytwarzania przez osoby niesłyszące nowych znaków, które nigdy nie były widziane u innych użytkowników tego języka oraz do tworzenia metafor i używania złożeń i zapożyczeń Że to brak wiedzy o opisanych wyżej zagadnieniach ma wymierne konsekwencje dla funkcjonowania społecznego i edukacji niesłyszących (Czajkowska-Kisil, 2007, s. 61)
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have