Abstract
Boredom of travelling, boredom of waiting. Gus Van Sant’s “Gerry” and the theatre of Samuel BeckettJakub Popielecki draws on Roger Ebert’s anecdote and discusses similarities between Gus Van Sant’s Gerry and the theatre of Samuel Beckett. The movie and Beckett’s plays (such as Waiting for Godot) share many components: a sexually ambiguous pair of main characters, Buster Keaton’s physical comedy as a source of inspiration and use of wordplay in the title. Is Van Sant’s film a rethinking of “Beat Generation”-inspired road movie mythology? Are the characters played by Matt Damon and Casey Affleck nomads (as described by Gilles Deleuze)? What connects Van Sant’s and Beckett’s works with the phenomenon of boredom? Popielecki sees the minimalist style of these artists as a sign of a new attitude towards the problem of aesthetic experience.
Highlights
Roger Ebert w swojej recenzji filmu Gerry Gusa Van Santa wspomina, jak tupo jego projekcji na festiwalu Sundance w 2002 roku wda∏ siw rozmowz trzema kobietami, które ku jego zdziwieniu uzna∏y ów obraz za „egzystencjalny” oraz ca∏kiem podobny do Czekajàc na Godota Samuela Becketta. „W Godocie – powiedzia∏a jedna z nich – bohaterowie czekajà i czekajà i Godot nigdy nie przychodzi
Zacznijmy wic od owego streszczajàcego zdania, które pos∏uy∏o jednej z kobiet do podsumowania filmu Gerry
Sobolewski, Niezwyk∏y film Gusa Van Santa, http://wyborcza.pl/1,75475,1438291.html
Summary
Roger Ebert w swojej recenzji filmu Gerry Gusa Van Santa wspomina, jak tupo jego projekcji na festiwalu Sundance w 2002 roku wda∏ siw rozmowz trzema kobietami, które ku jego zdziwieniu uzna∏y ów obraz za „egzystencjalny” oraz ca∏kiem podobny do Czekajàc na Godota Samuela Becketta. „W Godocie – powiedzia∏a jedna z nich – bohaterowie czekajà i czekajà i Godot nigdy nie przychodzi. Roger Ebert w swojej recenzji filmu Gerry Gusa Van Santa wspomina, jak tupo jego projekcji na festiwalu Sundance w 2002 roku wda∏ siw rozmowz trzema kobietami, które ku jego zdziwieniu uzna∏y ów obraz za „egzystencjalny” oraz ca∏kiem podobny do Czekajàc na Godota Samuela Becketta. „W Godocie – powiedzia∏a jedna z nich – bohaterowie czekajà i czekajà i Godot nigdy nie przychodzi. W Gerry’m idà i idà i nigdzie nie docierajà”[1].
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
