Nowe instrumenty rynku pracy na rzecz aktywizacji zawodowej grup defaworyzowanych na rynku pracy w świetle ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

Abstract

Przedmiotem artykułu są instrumenty rynku pracy, których celem jest aktywizacja zawodowa grup defaworyzowanych na rynku pracy. Analizie poddane zostały nowe instrumenty rynku pracy wprowadzone do ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z 2004 r. na skutek gruntownej nowelizacji z maja 2014 r. Nowe instrumenty rynku pracy mają za zadanie zwiększyć elastyczność działania urzędów pracy poprzez lepsze ich dostosowanie do potrzeb konkretnego bezrobotnego i pracodawcy. Zasadniczym celem nowych instrumentów jest pomoc w wejściu na rynek pracy i utrzymanie się na nim osobom młodym (do 30. roku życia) oraz osobom starszym (powyżej 50. roku życia), a także ułatwienie łączenia pracy zawodowej z obowiązkami rodzinnymi związanymi z wychowywaniem dzieci czy opieką nad osobą zależną. W odniesieniu do bezrobotnych do 30. roku życia wprowadzono instrumenty mające motywować te osoby do samodzielnego podejmowania działań zmierzających do zatrudnienia (m.in. wprowadzono system bonów). W celu aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych powyżej 50. roku życia stworzona została możliwość ubiegania się przez pracodawców o dofinansowanie do wynagrodzenia za zatrudnienie skierowanego bezrobotnego, który ukończył 50. rok życia. Wprowadzone zostały także nowe instrumenty mające na celu umożliwienie godzenia obowiązków rodzinnych z zawodowymi tj. grant na telepracę oraz świadczenie aktywizacyjne.