Abstract

Ewangelizacja była znana na przestrzeni wieków. Pierwsze posyłanie uczniów ma znamiona głoszenia dobrej nowiny. Liczne dokumenty Kościoła usiłowały zdefiniować dzieło ewangelizacji i nadać mu nowe znaczenie. Pierwszym dokumentem jest dekret o działalności misyjnej Kościoła ad gentes Soboru Watykańskiego II, w którym czytamy, że Chrystus został posłany, „aby ukazywać miłość Bożą i zaszczepiać ją wszystkim ludziom i narodom”. Misja ad gentes ma na uwadze tych, którzy nie słyszeli o Chrystusie. Posoborowe nauczanie Kościoła coraz częściej wskazuje, że każdy ochrzczony jest wezwany do głoszenia dobrej nowiny. Nowa ewangelizacja to głoszenie orędzia zbawienia na nowe sposoby, to wychodzenie ku współczesnym z nowymi formami i środkami. Jednak najskuteczniejsze jest osobiste świadectwo.Niniejszy artykuł ukazuje zarys, pojęcia i próbę zdefiniowania nowej ewangelizacji na tle dostępnych opracowań, zwrócenie uwagi na dokumenty Kościoła, w których temat nowej ewangelizacji poruszany jest w sposób wieloaspektowy. Następnie wzięci są pod uwagę adresaci Dobrej Nowiny.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call