„Nie należy do mężczyzny, by wtrącał się do jadła”. Rzecz o ucztowaniu i tabu pokarmowym w średniowiecznej Islandii

Radosław Jakubczyk

doi:10.14746/seg.2018.18.12

Abstract

In this paper, I discuss various kinds of feasts in Old Norse-Icelandic literature, such as wedding, funeral, or sacrificial feasts. I discuss feasting, an important part of the culture of medieval Iceland, much more in terms of its functions (political, social, religious) than in terms of its culinary aspect. In addition, I consider how religious traditions impacted Old Icelandic food culture and how food taboo related to horse-meat consumption (declared just after the conversion of Iceland to Christianity in 1000 CE) affected social interaction.

Highlights

Niniejsze rozważania wypada rozpocząć od przytoczenia konstatacji Jenny Jochens z klasycznej monografii „Women in Old Norse Society”, mówiącej, że o żywieniu średniowiecznych Islandczyków wiadomo stosunkowo niewiele[1]
The paper explores the culinary culture of medieval Iceland and the food taboo
The study focuses on various types of feasts in Icelandic sagas, i.e. wedding, funeral, negotiation, sacrificial, and family feasts

Summary

Introduction

Niniejsze rozważania wypada rozpocząć od przytoczenia konstatacji Jenny Jochens z klasycznej monografii „Women in Old Norse Society”, mówiącej, że o żywieniu średniowiecznych Islandczyków wiadomo stosunkowo niewiele[1]. Że przygotowanie posiłków było w średniowiecznej Islandii powinnością kobiet, o czym w dość stanowczym tonie informuje Hallgerda, jedna z bohaterek „Sagi o Njalu” („Njáls saga”), zwracając mężowi uwagę, że „to nie należy do mężczyzny, by wtrącał się do jadła” (N 110)[6].

Results

Conclusion