Abstract

M.O. II. ve I. yuzyillarda Anadolu’nun guney kiyilarinda gorulen korsanlik faaliyetleri Roma’nin Dogu politikasi ile dogrudan iliskilidir. Seleukos’larin ve bilhassa korsanlikla aktif bir sekilde mucadele eden Rhodos’un zayiflatilmasina yonelik Roma politikalari, Anadolu’nun guney kiyilarinda bir otorite boslugu yaratmistir. Boylesine uygun bir siyasal ortamda bol­gede gelisen korsanlik, baslangicta Roma tarafindan bir tehdit olarak gorulmemisti. Hatta M.O. II. yuzyil ortalarinda acil kole ihtiyaci icinde bulunan Roma, korsanlarin saglamis oldugu koleleri satin alarak korsanligi dolayli yoldan desteklemekteydi. Ancak M.O. 133 yilinda olen III. Attalos’un Roma’ya vasiyetle biraktigi Pergamon Kralligi topraklarinda Asia Eya­leti’nin kurulmasi, Anadolu’nun Roma icin siyasal ve ekonomik anlamda onemini arttirdi. Anadolu’nun artan onemine paralel olarak Roma tarafindan bolgedeki cikarlarini olumsuz etkileyen korsanliga karsi askeri ve politik onlemler alinmistir. Bu dogrultuda M.O. 102 yilinda M. Antonius’un korsanlara duzenledigi askeri seferi takiben, M.O. 100 yilinda cikarilan Lex de Pro­vinciis Praetoriis ile Asia’nin guney kesimi eyaletten ayrilarak burada Cilicia Eyaleti kuruldu. M. Antonius’u takip eden Cilicia valileri, eyaletin kurulus amaci geregi sonraki 35 yil boyunca korsanlikla mucadele etseler de bolgedeki korsanlik kalici olarak onlenemedi. Ancak M.O. 67 yilinda olaganustu yetkiler verilen Pompeius’un korsanlara karsi duzenledigi sefer sonucunda Ana­dolu’nun guney kiyilarindaki korsanlik Roma icin oncelikli bir sorun olmaktan cikmistir.

Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.