Abstract

W artykule przeprowadzono refleksję teologiczną nad homiliami Benedykta XVI wygłoszonymi w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Głównymi źródłami, z których papież czerpie treść do przepowiadania, są Pismo Święte i liturgia, w mniejszym stopniu korzysta z nauczania ojców Kościoła, magisterium Kościoła i doświadczenia świętych. W omawianych homiliach ojca świętego można wyróżnić pięć zasadniczych tematów teologicznych. Są to: po pierwsze relacja Pięćdziesiątnicy chrześcijańskiej do Pięćdziesiątnicy żydowskiej; po drugie zesłanie Ducha Świętego na tle opowiadania o wieży Babel; po trzecie Duch Święty jako protagonista Kościoła, który jest Ciałem Chrystusa; po czwarte, Kościół jeden i wieloraki, istniejący we wspólnotach lokalnych, a zarazem jako Kościół powszechny; i po piąte, modlitwa, która – jeśli jest praktykowana w postawie pokory i z otwartością na Ducha Świętego – pozwala przekroczyć ludzką małość i wchodzić na wyżyny Chrystusa, będące prawdziwymi wyżynami człowieka.

Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call