Abstract
Agon śpiewaczy − topos organizujący centralną scenę Konrada Wallenroda, tj. Ucztę − stanowi klucz do muzycznoliterackiej interpretacji poematu Mickiewicza. Tradycje homerycka, paulińska i trubadursko-truwerska pozwalają dostrzec w śpiewaczych zmaganiach uczestników turnieju bój, którego stawką jest z jednej strony tożsamość Konrada-Alfa, a z drugiej – tożsamość gatunkowa „pieśni o Aldony losach”. Artykuł problematyzuje przekonanie o czystej konwencjonalności muzycznych sygnałów genologicznych tekstu i pokazuje korzyści z jego zawieszenia w badaniu, co rzuca nowe światło na balladę Alpuhara.
Highlights
Agon śpiewaczy − topos organizujący centralną scenę Konrada Wallenroda, tj
Its poetic presentation is deeply anchored in Homeric, Pauline, and Troubadour traditions of agon intended both as musicopoetic rivalry and as spiritual struggle
What is at stake here are identities: Konrad-Alf’s national/moral identity on the one hand, and the poem’s medial identity on the other
Summary
Agon śpiewaczy − topos organizujący centralną scenę Konrada Wallenroda, tj. Ucztę − stanowi klucz do muzycznoliterackiej interpretacji poematu Mickiewicza. Agon Agon śpiewaczy (singing contest) zajmuje centralną i najobszerniejszą scenę Konrada Wallenroda[1], powieści poetyckiej, która − podobnie jak Grażyna − jest tekstem projektującym czytelnika jako słuchacza pieśni.
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
