Abstract
عوامل متعددی بر روند تاثیرگذاری نگاره های ایران بر نگاره های شبه قاره هند در دوران حکومت مغولان موثر بوده است. موضوع این پژوهش بررسی عوامل تاثیرگذاری نگارگری ایران بر نگارگری شبه قاره هند در دوره حکومت مغولان است. در این پژوهش با بررسی منابع کتابخانه ای و بکارگیری روش توصيفی- تحليلی با رویکرد تاریخی، آثار نگارگری دوران حکومت مغولان بر شبه قاره هند از منظر شیوه پیدایش، ساختار، خصایص صوری و عوامل تاثیرپذیری از هنر ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج این پژوهش، آثار نگارگری هند در عصر حکومت مغولان، به گونه ای چشم گیر معرف نفوذ هنر ایرانی است. به طور کلی، گرایش هنرمندان شبه قاره در دوره حکومت مغول به هنرهای تصویری ایران و نفوذ قواعد هنر ایرانی در آثار نگارگری این کشور، متأثر از دو منبع بوده است: نخستین منبع وجود تعداد زیاد نسخ خطی مصور و غیرمصور در کتابخانه های شاهان مغول است. دومین منبع، مهاجرت شماری از هنرمندان نگارگر ایرانی به خواست خود و یا با دعوت حاکمان شبه قاره در این دوره به هند است که منجر به تأثیرگذاری نگارگری ایرانی بر نگارگری دوره حاکمیت مغولان بر هند گردید. یکی از ویژگی های بارز نگاره های این دوره، رواج گسترده تک چهره سازی و تمایل آشکار به ثبت واقع گرایانه چهره ها است. در دوران حکومت مغولان هند بر شبه قاره، نگارگری که در ابتدا در خدمت تزیین متون ادبی بود، بعداً شخصیت جداگانه ای یافت. با این حال، در این آثار، هنرمندان ویژگی های اساسی کار خود مانند طراحی پیشرفته و میل به واقع گرایی را حفظ کردند.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
