Abstract
Edebiyatın önemli akımlarından birisi de sembolizmdir. Bir edebiyat türü olarak
 şiirde sembolizm, şairinin “bir takım simgeler çerçevesinde meramını kapalı bir dille
 anlatımı” olarak tanımlanmaktadır. Klasik Arap edebiyatında çokça örneklerine rastladığımız
 bu akım, Arapların Avrupa edebiyatıyla tanışması sonucu tekrar belirgin hale
 gelmiştir. İlk olarak Charles Baudelarie ile Avrupa edebiyatında sahneye çıkmış olan
 sembolizmin Arap edebiyatına yansıması ise Temmuzî akımla zirveye ulaşmıştır. Arap
 toplumundaki gerek gergin siyasi ortam, gerekse şiirlerdeki kapalılık olgusundan kaynaklı
 anlam derinliğine ulaşma fikri, birçok şairin bu edebi akıma katılmasına sebebiyet
 vermiştir. Sembolizmin en önemli unsuru figürdür. Bu bağlamda modern dönem sembol
 figürlerden birisi de hiç şüphesiz İsa Mesih’tir. Mesih sembolü, nesirde Cebrâ İbrahîm
 Cebrâ ve Cibrân Halîl Cibrân, şiirde ise Bedr Şâkir es-Seyyâb, Halîl Hâvî, Mahmûd Dervîş,
 İzzeddîn el-Munâsara, Emel Dunkul ve Abdulvehhâb el-Beyâtî gibi modern şiir öncüleri
 tarafından sıkça dile getirilir olmuştur. Hem Müslüman hem de Hristiyan şairler
 ifade etmek istedikleri anlamı Mesih çerçevesinde merhamet, umut, direniş, lider, ızdırap,
 özdeşleştirme ve gurbet gibi bazı sembollerle anlatmaya çalışmışlardır.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callMore From: FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
