Abstract
Sinds het begin van de massaproductie van plastics vormt de contaminatie van het mariene milieu met deze persisterende synthetische stoffen een alsmaar groter probleem. De laatste decennia wordt aangenomen dat microplastics hierbij een grote rol spelen. Deze kleine plastic partikels (< 5mm) komen voor in het mariene milieu en kennen diverse bronnen, waaronder fragmentatie van macroplastics en de afvoer van primaire microplasticscrubs via afvalwater. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat microplastics door talrijke mariene organismen opgenomen worden. Dit zou kunnen leiden tot gezondheidsproblemen, onder meer door mechanische schade en door cellulaire toxiciteit. Hiernaast wordt de microplasticproblematiek gecompliceerd door de contaminatie van deze partikels met toxische chemicaliën. Bovendien zouden microplastics en microplastic-gebonden contaminanten kunnen accumuleren in de voedselketen en uiteindelijk bij de mens terechtkomen. Ondanks het toenemend aantal publicaties omtrent microplastics zijn er nog veel onbeantwoorde vragen. In dit artikel wordt de actuele kennis besproken aangaande microplastics in het mariene milieu.
Highlights
Plastics of kunststoffen zijn synthetische organische moleculen
Recent studies have shown that microplastics may be ingested by numerous marine organisms
Adverse effects of microplastics are possibly enhanced by the contamination of these plastic particles with toxic chemicals
Summary
Fragmentatie van plastic afval heeft ervoor gezorgd dat de hoeveelheid aan plastic partikels in het mariene milieu drastisch is toegenomen (Moore, 2008; Law en Thompson, 2014). Microplastics zijn heden ten dage een van de meest voorkomende vormen van vervuiling in het mariene milieu en er wordt gespeculeerd dat de hoeveelheid microplastics in de toekomst zal blijven toenemen (Moore, 2008; Law en Thompson, 2014; Weinstein et al, 2016). Recent onderzoek naar ruimtelijke patronen van microplastics heeft kunnen aantonen dat plastic partikels in de waterkolom accumuleren ter hoogte van gyres (Moore et al, 2001; Law et al, 2010; Cole et al, 2011). Plastic fragmenten met een densiteit hoger dan die van zeewater (>1,02 g/cm3) zinken naar de bodem en worden daar “gevangen”. Anderzijds drijven plastic fragmenten met een lagere densiteit dan die van zeewater aan de oppervlakte of bevinden zich in de waterkolom (Van Cauwenberghe et al, 2015). Het merendeel van de lagedensiteit-microplastics bevindt zich in de microlaag aan het wateroppervlak (Cole et al, 2011)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
