Metodyki zarządzania projektami w parkach naukowo-technologicznych. Wyniki badań własnych

Abstract

Przedmiot badań: Przedmiotem zainteresowania jest obszar zarządzania projektami przez parki naukowo-technologiczne w Polsce, w tym finansowanymi ze środków publicznych. Parki dotych­czas były badane raczej w kontekście uwarunkowań historycznych ich funkcjonowania, charak­terystyki i efektywności świadczonych usług oraz w aspekcie makroekonomicznym w szczegól­ności w połączeniu z oceną wpływu interwencji publicznej środkami finansowymi UE, aniżeli w obszarze zarządzania projektami i odpowiadających im metodyk. W artykule dokonano analizy pojęciowej i funkcjonalnej parków jako instytucji otoczenia biznesu. Zaprezentowano wyniki badań empirycznych dotyczących identyfikacji stosowanych w parkach metodyk zarządzania projektami. Wskazano trzy modele służące do oceny organizacji pod kątem doboru optymal­nej metodyki zarządzania projektami. Rezultaty badań mogą okazać się przydatne dla praktyki zarządzania projektami przez parki stanowiące element systemu innowacji w polityce rozwoju regionalnego w procesie dalszej ich profesjonalizacji.
 Cel badawczy: Przedstawienie dominującej metodyki zarządzania projektami w parkach nauko­wo-technologicznych stanowiących ośrodki innowacji w Polsce, a także wyjaśnienie wpływu na sposób zarządzania projektami (zmianą) w organizacji takich parametrów, jak kultura organiza­cyjna, zespoły oraz rodzaj projektów. Istotnym zagadnieniem wydaje się kwestia, w jaki sposób i jakim zestandaryzowanym narzędziem, bez względu na indywidualne cechy organizacji, można badać przyjęte w parkach metodyki i podejścia do zarządzania projektami wpływające na sku­teczność i efektywność funkcjonowania całej organizacji. 1
 Metoda badawcza: Własne badania ankietowe przeprowadzone metodą CAWI z kadrą kierow­niczą parków objętych próbą badawczą z wykorzystaniem narzędzia Agile Suitability Filter Tools określonego w PMBoK® Guide 2017 badającego potencjał organizacji w trzech aspektach: kultura (struktura) – zespół (ludzie) – projekty. Zastosowano także analizę materiałów źródłowych, w tym porównawczą przepisów prawnych odnoszących się do parków i źródeł finansowania projektów.
 Wyniki: W parkach przeważa zwinne (agile) podejście do zarządzania projektami. Jednakże ze względu na specyfikę parków jako organizacji typu not-for-profit oraz na realizowane przez nie projekty, źródła i zasady ich finansowania postuluje się dostosowanie metodyki zarządzania projektami do odpowiednich rodzajów projektów, wewnętrznych możliwości organizacji oraz warunków określonych przez jej otoczenie zewnętrzne, w tym instytucje UE, krajowe lub regionalne dofinansowujące projekty ze środków publicznych.