Abstract
Rozmowa z politykiem nie jest łatwym zadaniem dla badacza, który musi mieć na uwadze wpojone świadkowi historii zasady gry. Analiza wywiadu biograficznego i dziennikarskiego z profesorem historii i ministrem spraw zagranicznych w latach 1985–1988, Marianem Orzechowskim, pozwoliła nakreślić zalety i wady oraz różnice i podobieństwa obu metod, a także zwrócić uwagę na cechy charakterystyczne relacji polityków doby PRL, jak schematyczność, intelektualny miszmasz, podanie, opartej na półprawdach, zinterpretowanej i sprawdzonej opowieści. W artykule poruszona zostaje kwestia dotarcia do mentalności i tożsamości polityka, a także wartość faktograficzna wywiadów, przy założeniu, że wszystkie świadectwa mówione są psychologicznie prawdziwe.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
