Metoda Audytywno-Werbalna w rehabilitacji słuchu i mowy dzieci z wadą słuchu – historia, zasady i praktyka

Abstract

Zastosowanie implantów ślimakowych oraz najnowszych aparatów słuchowych daje małym dzieciom z wadami słuchu możliwości odbioru sygnałów akustycznych w stopniu, który wcześniej był nieosiągalny. Urządzenia te umożliwiają małym pacjentom odbiór sygnałów (słyszenie), a właściwie organizowana i systematycznie prowadzona rehabilitacja pozwala rozwijać słuchanie, nabywanie języka i umiejętność mówienia. Istnieje wiele metod pracy z małymi dziećmi, które stosuje się obecnie. W niniejszym artykule przedstawione zostaną historia, założenia, zasady i praktyka Metody Audytywno-Werbalnej (ang. Auditory-Verbal Therapy, AVT). Jest ona oparta przede wszystkim na kanale słuchowym, a jej nadrzędnym celem jest, by dzieci z wadą słuchu wzrastały w normalnym środowisku (tam, gdzie żyją i uczą się), by uczynić je osobami niezależnymi i biorącymi udział w życiu otoczenia. Środkiem do tak określonego celu jest nauka poprzez słuchanie, bez korzystania z odczytywania mowy z ust, gestów, znaków alfabetu palcowego lub znaków języka migowego. Inspiracją do przedstawienia tych informacji był udział grupy specjalistów z Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w jedynych w Polsce Międzynarodowych Warsztatach Naukowo-Szkoleniowych dla Terapeutów Mowy „Listening for Life. Auditory-Verbal Therapy: Principles into Practice”, prowadzonych przez prof. Warrena Estabrooksa oraz doświadczenia zdobyte w pracy z małymi dziećmi.