Abstract
Bu çalışma Fransa’da 2022 yılında ikinci kez başkanlık seçimlerini kazanan Emmanuel Macron’un “popülist” olarak kategorize edilip edilemeyeceğini tartışmayı amaçlamaktadır. Literatürde Macron’u anti-popülist olarak tanımlayan yaklaşımlar kadar onun söylem ve stratejisini popülist bulanlar da yer almaktadır. Bu ikinci yaklaşım Macron’u “merkezci popülist”, “teknokratik popülist” gibi adlarla tanımlamaktadır. Bunlar, liberal anaakım eğilimlere sahip olmakla birlikte yerleşik partilere anti-elitist söylemlerle meydan okuyan, ideolojik pozisyona değil uzmanlık, yeterlilik ve performans kriterlerine vurgu yapan, halkla aracısız iletişim kurma iddiasında olan, karizmatik lider-merkezli hareketleri ifade eder. Çalışmada mevcut literatür incelenerek Macron’un reformcu ilericiler ile hareketi ve değişimi reddeden muhafazakârlar arasındaki kurduğu ikilik çerçevesinde popülist bir söylem inşa ettiği öne sürülmektedir. Ayrıca çalışmada Macron’un 2023 yılında halkın tepkisine rağmen emeklilik yaşını 62’den 64’e çıkaran reformu parlamentoyu baypas ederek yasalaştırmasının merkezci popülizm adlandırmasının altını oyup oymadığı da Macron’un kamuya açık konuşmaları analiz edilerek değerlendirilecektir.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
