Maksiller gömülü kanin dişin minivida destekli ve konvansiyonel yöntemle sürdürülmesinin sonlu elemanlar analizi ile incelenmesi

Abstract

Amaç: Gömülü kanin dişin iki farklı ankraj mekaniği yardımıyla sürdürülmesinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: İki farklı modelde gömülü kanin diş, maksiller palatinal sol bölgede modellenmiştir. Minivida destekli modelde (MD) bir minividadan; transpalatal ark (TPA) destekli modelde (TPAD) ise TPA’dan destek alınmıştır. Her iki modelde gömülü kanin dişe sarmal yaylar kullanılarak 100 gram kuvvet uygulanmıştır. Bulgular: MD modelde dişlerde oluşan streslerin neredeyse sıfır olduğu, TPAD modelde ise sol birinci molar ve premolar dişlerde yoğunlaştığı görülmektedir. TPAD modelde en fazla yer değiştirme maksiller sol kadran dişlerinde gözlenirken, MD modelde maksiller dişlerde yer değiştirme miktarı neredeyse sıfırdır. Sonuç: İlk anda her iki modelde de kanin dişlerde distalizasyon hareketi görülmüştür. MD modelde posterior dişlere herhangi bir kuvvet iletimi görülmezken, TPAD modelde sol posterior bölgede mezyopalatal hareket gözlenmiştir.