Abstract
Müzikologlar ve halk bilimciler tarafından domine edilen müzik çalışmaları, 1960’larda diğer bilimlerin de ilgilendiği bir alana dönüşmüştür. Bu dönemde ortaya çıkan müzik coğrafyası, kentsel ve kültürel coğrafyanın altında gelişmeye başlamıştır. Müzik coğrafyası çalışmaları, insanın çevresi ile kurduğu ilişkiyi peyzaj, mekân ve yer kavramlarını müzik ekseninde ele almaktadır. Coğrafyacılar, müzik bölgelerinin belirlenmesi, müzik türleri ve sanatçıların mekânsal dağılışı çalışmaları ile müzik coğrafyasının temelini atmıştır. 1990’lardan itibaren müzik coğrafyasında “kültürel dönüşe” paralel olarak epistemolojik bir atılım yaşanmış ve müzik, yer duygusu, mekân, yer, kimlik, kentsel imaj ve kültürel ekonomik coğrafya kavramları altında çalışılmaya başlamıştır. Bu çalışmanın ana çerçevesi Carney’in (1998) yaptığı tematik sınıflandırma üzerinden belirlenmiştir. Türkiye coğrafyasında müzik coğrafyasının ortaya çıkışı, tarihsel gelişimi, dönüşümü, temel yaklaşımların değerlendirildiği ve literatürün detaylı değerlendirildiği teorik bir çalışma bulunmamaktadır. Çalışmaların Anglo Amerikan literatürdeki çeşitliliği taşımadığı ve hatta Türkiye’de yapılan müzik coğrafyası çalışmalarının anakronik bir görünümde olduğu belirlenmiştir. Eleştirel bir pozisyona sahip bu çalışmanın amacı coğrafya ve müzik coğrafyasının bilgi kuramsal gelişimini ilişkili bir şekilde değerlendirmek ve müzik coğrafyasının konu ve metodoloji konusundaki güçlü potansiyelini ortaya koymaktır.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
