Magnolia kobus DC.’ nin yeşil çelikle üretiminde farklı hormon uygulamalarının etkileri

Abstract

Anavatanı Japonya olan Magnolia kobus DC., Magnoliaceae familyasından, kışın yaprağını döken küçük ağaç formunda bir bitkidir. Formu, aromatik yaprakları, bol miktarda açan pembemsi beyaz çiçekleri ve meyve güzelliği ile Peyzaj Mimarlığı bitkilendirme tasarımlarında tercih edilen bitkilerden biridir. Bu çalışmanın amacı, estetik özelikleri ile etkili olan bu bitkinin çelikle çoğaltılarak kentsel peyzajda kullanımının teşvik edilmesidir. Çalışmada, farklı hormon uygulamalarının Magnolia kobus’un yeşil çeliklerinin köklenme başarısı üzerine etkisi araştırılmıştır. Çeliklere, IBA (Indol-3-bütrik asit), IAA (Indol-3-asetik asit) ve NAA (Naftalin asetik asit) hormonların 0 (kontrol), 3000 ppm, 5000 ppm ve 8000 ppm dozları uygulanmıştır. Çelikler sera koşulları altında (20±2 ºC hava sıcaklığı, 25±2 ºC köklendirme masası alt sıcaklığı, %70±2 nem) perlit ortamına dikilmişlerdir. Yaklaşık 4 ay sonra çelikler sökülerek köklenme oranı (%) ve kök uzunlukları (cm) belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda en yüksek köklenme yüzdesi (%60) IBA hormonunun 8000 ppm dozuyla işlem görmüş çeliklerinde elde edilmiştir. Çeliklerdeki en yüksek kök uzunluğu değerleri IAA 3000 ppm ve 5000 ppm dozla işlem görmüş çeliklerde tespit edilmiştir. Yapılan varyans analizi sonucuna göre hormon uygulamalarının köklenme üzerine anlamlı bir etkisi olduğu tespit edilmiştir (P: 0,000 ˂ 0,05).