„Lepsza strona” siarkowodoru

Abstract

U większości organizmów żywych moment osiągnięcia dojrzałości biologicznej wiąże się z zainicjowaniem pierwszych mechanizmów procesu starzenia. Wraz z wiekiem wydolność pracy tkanek i narządów stopniowo spada. W dalszej kolejności dochodzi do zaburzeń podstawowego funkcjonowania organizmu, zwiększenia podatności na choroby a w konsekwencji do śmierci osobnika. Celem tego artykułu jest przybliżenie działania siarkowodoru (H2S), znanego dotychczas głównie ze swych właściwości toksycznych, stanowiącego jednocześnie jeden z trzech głównych mediatorów gazowych w szlakach sygnalizacyjnych komórek. Przedstawione zostały badania świadczące o jego działaniu antyoksydacyjnym, antyapoptotycznym i antynowotworowym oraz te, które sugerują jego zaangażowanie w mechanizmy hamujące starzenie się organizmu.