L’emplec dels pronoms subjèctes e la lenga d’Augièr Galhard

Abstract

Dins la lenga d’Augièr Galhard (1533?-1595?) los pronoms subjèctes son presents en massa. Ça que la l’occitan medieval e l’occitan contemporanèu se pòdon classar coma de lengas a subjècte nul. Aqueste estudi s’estaca a mostrar que l’usatge de Galhard es pas un simple fach d’imitacion del francés (coma s’es agut dich), mas un fenomèn intèrne a la lenga. Es prepausat que la pèrdia de la flexion casuala dins lo nom e sa conservacion un temps dins lo pronom a permés lo desenvolopament abondós del pronom subjècte, seguit puèi de sa desaparacion quand lo marcatge casual del pronom desapareguèt, per la generalizacion de ieu contra un usatge anterior qu’opausava ieu (nominatiu) a mi (oblic). La pèrdia de l’oposicion ieu/mi al profièch de ieu correspond, dins la màger part de l’occitan, a l’estabilizacion d’una sintaxi que permet lo subjècte nul (o dona a la flexion valor pronominala), mentre que dins qualques parlars septentrionals (naut lemosin, marchés), coma en francés, la forma mi es generalizada coma forma liura, mentre que la forma nominativa tend a venir obligatòria.