Abstract
The article aims at summarizing different activities undertaken to organize and run the first post- war Chopin piano competition. It is an attempt to collect facts, accounts and memories concerning actions initiated by Polish music culture environment after the Second World War. The author fo- cuses on a detailed description of the organization and proceedings of the 4th International Piano Competition, making use of information that has existed in independent sources so far. The article uses diaries, biographies, autobiographies, private notes, interviews with representatives of Polish culture, archive films and documentaries belonging to the Polish Film Chronicle. Press excepts were not used on purpose, as most press information was included in the aforesaid bibliography entries. The analyzed sources let us conclude that the organization of the first post-was Chopin piano competition in Warsaw was an event requiring both the engagement of all state institutions and personal contribution of musicians and music teachers. The author considers such a detailed historical-cultural account justified and necessary, especially in 2020, the 210th birth anniversary of Frederic Chopin, the year in which the 18th Frederic Chopin International Piano Competition was supposed to take place.
Highlights
Powojenne próby odnowy kultury muzycznej w PolsceAtak hitlerowskich Niemiec na Polskę w 1939 roku, niemal sześcioletnia okupacja kraju obfitująca w masowe mordy ludności cywilnej oraz zniszczenia dorobku i dziedzictwa kulturowego Polski spowodowały całkowity upadek Rzeczypospolitej
Sukces pianistów oraz ich pedagogów z roku 1949 roku był wzmocniony faktem, iż niedługo po przeżyciu wydarzeń, po których niejeden człowiek nie potrafiłby otrząsnąć się przez całe życie, rozpoczęli oni wytężoną pracę dla idei kultywowania (i przez to ocalenia) wartości nadrzędnych, wśród których muzyka, a w szczególności muzyka Fryderyka Chopina, zajmuje zaszczytne miejsce
Summary
Atak hitlerowskich Niemiec na Polskę w 1939 roku, niemal sześcioletnia okupacja kraju obfitująca w masowe mordy ludności cywilnej oraz zniszczenia dorobku i dziedzictwa kulturowego Polski spowodowały całkowity upadek Rzeczypospolitej. Wspomina on próby wznowienia pracy Polskiego Radia, które rozpoczęło działalność wiosną 1945 roku i początkowo mieściło się w jednym z prywatnych domów przy ulicy Targowej, na warszawskiej Pradze. Jeszcze w roku 1945 dzięki staraniom profesora Stanisława Kazury w dwóch willach przy ulicy Górnośląskiej w Warszawie powstała Wyższa Szkoła Muzyczna, wyposażona między innymi w dwadzieścia fortepianów, sprowadzonych z całego kraju przez Kazurę. Również w Krakowie swoją działalność z powodzeniem kontynuowało Polskie Wydawnictwo Muzyczne pod kierownictwem Tadeusza Ochlewskiego, dzięki staraniom którego powołano redakcję Pedagogicznej Biblioteki Fortepianowej w składzie: Zbigniew Drzewiecki, Jan Ekier, Jan Hoffmann, Adam Rieger. Fryderyka Chopina[11], któremu przyznano ruiny spalonego przez Niemców podczas Powstania Warszawskiego Pałacu Ostrogskich mieszczącego się przy ulicy Tamka w Warszawie. Zbigniew Drzewiecki występował z recitalami w Glasgow, Edynburgu, Londynie[13], a Orkiestra Radia Katowickiego pod batutą Grzegorza Fitelberga dała gościnny koncert w Sali Smetany w Pradze, prezentując między innymi Mazura z opery Halka Moniuszki[14]. Sława oraz prestiż Konkursów, które rosły i rozbrzmiewały po świecie w latach dwudziestych i trzydziestych była niemałym wyzwaniem dla sił kulturalnych kraju, który dopiero co przeszedł wojenną gehennę
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
