Abstract

W artykule została przeanalizowana muzyka filmowa, która pełni kreacyjną funkcję w horrorach Romana Polańskiego: Dziecko Rosemary, Lokator, Dziewiąte wrota. Zbadano, jak muzyka, w tym lejtmotywy oraz muzyka diegetyczna i niediegetyczna, wpływa na narrację i atmosferę filmów. Podkreślono, że muzyka nie tylko towarzyszy obrazowi, ale przede wszystkim intensyfikuje dramatyzm i uczucie niepokoju, będąc kluczowym elementem w kreowaniu doświadczenia audiowizualnego. Treść artykułu łączy w sobie interdyscyplinarne zagadnienia teoretyczno‑analityczne, ukazując złożoną rolę muzyki w horrorach Romana Polańskiego.

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.