Köpeklerde Proflaktik Gastropeksi Tekniklerin Gastrin Hormonu ve Pankreas Enzim Seviyelerine Etkisinin Araştırılması

Abstract

Gastrik dilatasyon volvulus problemine predispoze ırk olan 15 köpeğe proflaktik amaçla endoskopik gastropeksi, laparoskopik gastropeksi ve ventral orta hat gastropeksi tekniklerini uygulayarak, iyileşme sürecinde mideden ve pankreastan salgılanan amilaz, lipaz ve gastrin seviyelerindeki değişiklikleri karşılaştırılarak tekniklerin avantaj ve dezavantajları araştırıldı.
 Çalışmada 15 köpek, orta ventral hat, laparoskopik ve endoskopik destekli gastropeksi için 3 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki 5 köpekte klasik gastropeksi, İkinci gruptaki köpeklerde laparoskopik destekli gastropeksi ve üçüncü gruptaki köpeklerde ise endoskopik gastropeksi operasyonu uygulandı. Her gruptaki köpeğe preoperative, postoperative 1. gün ve 8. günde amilaz, lipaz ve gastrin ölçümleri yapılarak elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirildi. Operasyon sonunda klinik olarak herhangi bir patolojiye rastlanılmadı. Elde edilen amilaz, lipaz ve gastrin seviyeleride normal standart referanslar aralığında bulundu.
 Sonuç olarak, enzim salınımları yönünden yapılan operasyon tekniklerinin birbirlerine istatistik açıdan bir üstünlükleri olmadığını destekler niteliktedir. Tekniklerin uygulama ve zaman olarak birbirlerine avantaj ve dezavantajları bulunsa dahi bu üç teknikten herhangi bir tanesinin amilaz, lipaz ve gastrin enzimlerinin enzimatik sonuçları yönünden istatistiki bir fark oluşturmayacağı, her üç tekniğin de profilaktik amaçla kullanılabileceği görüşü ağırlık kazanmıştır. Fakat post-operatif dönemin daha uzun tutulması ile enzimatik ve mide motilitesinde değişikliklerin olabileceği düşünülmektedir. Bu açıdan daha fazla olgu ile daha uzun post-operatif dönem değerlendirilmelidir.