Abstract
W artykule przedstawiono nowe spojrzenie na centralny i najpoważniejszy problem, przed którym stoi dziś prawo autorskie, a jest nim stwierdzanie istnienia koniecznych cech utworu. Na tle krótkiej charakterystyki przedmiotu ochrony prawa autorskiego oraz koncepcji doktrynalnych i orzeczeń sądowych dotykających kwestii istnienia cechy „twórczości o indywidualnym charakterze”, zwrócono uwagę na bezsilność nauki i praktyki w zakresie definiowania przedmiotu ochrony prawa autorskiego. W artykule zaakcentowano potrzebę poszerzania perspektywy badawczej o dorobek innych nauk, w tym nie tylko takich, jak filozofia i psychologia, ale także o zdobycze rozwijającej się ostatnio dynamicznie nowej dyscypliny, jaką jest neuroestetyka. Artykuł w założeniu ma stanowić głos w dyskusji i punkt wyjścia do dalszych studiów nad tematem w kontekście poszukiwania rozwiązań problemu ustalania tzw. granicznego poziomu twórczości.
Highlights
This article focuses on the process of establishing and determining the essential elements of work as subject to copyright protection
This issue is considered as the most crucial challenge faced by the present day copyright law. When it comes to determining the creativity and individual character of a copyrightable work, an examination of judicial decisions and the theoretical analysis of the term ‘work’ only highlights the powerlessness of science and practice
The article emphasizes the potential benefits of expanding the research perspective by taking into account various fields of scientific study, including neuroaesthetics, and seeks to contribute to the discussion on the issue described above as well as to further research on the subject
Summary
Problematyka przedmiotu prawa autorskiego przysparza wiele kłopotów i rodzi szereg wątpliwości. Brak materialnej postaci w mojej ocenie jest pierwotnym źródłem problemów ze zdefiniowaniem przedmiotu ochrony prawa autorskiego, przy czym z trudnościami w tym obszarze borykają się także inne nauki, jak choćby psychologia, historia sztuki czy estetyka. Zgodnie z tą metodą na pierwszym etapie badania należy wykluczyć występowanie przesłanki indywidualności wyłącznie w sytuacji, gdy twórca w trakcie pracy nad dziełem nie dysponował żadną swobodą decyzyjną w zakresie kształtowania utworu, a następnie należy wykazać kryterium subiektywnej nowości dzieła, przy czym potwierdzenia stosowania tej metody autorka dopatruje się na gruncie stanowisk przedstawionych w judykaturze[29]. Podobnie wypowiada się Katarzyna Jasińska, podkreślając, że doszło do rozmycia pojęcia utworu, dewaluacji prawa autorskiego, ograniczenia nie tylko swobody twórczej, ale także swobody działalności gospodarczej przez tworzenie licznych monopoli autorskich[38]. Kępiński (red.), Zarys prawa własności intelektualnej, t. 1: Granice prawa autorskiego, Warszawa 2010, s. 11
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
