Abstract
We propose a simple yet new formula for estimating national seat shares and quantifying seat biases in elections employing the Jefferson-D’Hondt (JDH) method for seat allocation. It is based solely on the national vote shares and fi xed parameters of the given electoral system. The proposed formula clarifi es the relationship between seat bias on the one hand, and the number of parties and the number of districts on the other. We demonstrate that the formula provides a good estimate of seat allocations in real-life elections even in the case of minor violations of the underlying assumptions. With that aim in mind, we have tested it for all nine EU countries that employ the JDH method in parliamentary elections. Moreover, we discuss the applications of the formula for modeling the effects of vote swings, coalition formation and breakup, spoiler effects, electoral engineering, artifi cial thresholds and political gerrymandering. By not requiring district-level vote shares, our formula simplifi es electoral simulations using the JDH method.
Highlights
Jeffersona w celu podziału miejsc w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych między poszczególne stany (Jefferson, 1792)3, metoda ta została ponownie odkryta przez belgijskiego matematyka i prawnika Victora D’Hondta (D’Hondt, 1882, 1885) w celu dzielenia mandatów w wyborach parlamentarnych
Jest również stosowana jako element systemu mieszanego lub wykorzystuje się ją na jednym z poziomów w ramach wielopoziomowych procedur alokacji mandatów w Japonii, Austrii, Danii, Islandii, Republice Dominikany oraz na Wyspach Owczych
Seats and votes: the effects and determinants of electoral systems
Summary
Sformułowany przez Victora D’Hondta w 1882 roku, jest bliski oryginalnemu sposobowi podziału mandatów w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych pomiędzy stany zaproponowanemu przez Thomasa Jeffersona w 1792 roku (Jefferson, 1792). Alternatywne sformułowanie metody Jeffersona-D’Hondta również zostało zaproponowane przez D’Hondta (1885) i jest zdecydowanie bardziej popularne wśród ustawodawców i politologów. Definiujemy k-ty iloraz dla i-tej partii jako vi/k, gdzie k = 1, 2,. Liczba mandatów si przydzielona i-temu komitetowi jest wtedy zdefiniowana jako liczba tych ilorazów dla i-tej partii, które są nie mniejsze niż qs (jeżeli qs+1 = qs, mamy do czynienia z remisem wyborczym). Takie założenia stanowią znaczne ograniczenia ze względu na fakt, że w rzeczywistości okręgi są nie tylko skończone, ale również dość małe (liczba mandatów do podziału w okręgu wynosi zazwyczaj pomiędzy 3 a 15). Nasz wzór natomiast opiera się na uśrednianiu po okręgach, a średnie są zbieżne do granicy jak ൫ξܿ݉൯ିଵ (Flis i in., 2019)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
