Abstract

Gunumuzde “yer”lerin giderek onemsiz hale geldikleri; artik kisisel deneyimlerin ve sosyal iliskilerin, bilgi ve iletisim teknolojileri yoluyla olustugu ve yerel baglamlarindan koparildigi yaklasimlar cogalmaktadir. Modernitenin bir evrensellik iddiasi ile “yersizligi”, “yer duygusundan yoksunlugu” ve “otantik olmayan cevreleri urettigi” iddialarina karsi; postmodern olusum, “kitle demokrasisi”, farkliliklarin ozgurce ifade edilmesi ve toplumsal oldugu kadar biyolojik farkliliklarin da yasatilmasinin hedef olarak ortaya kondugu bir anlayis gelistirmis;“yer”lerin biricik olma durumlarinin yeniden gundeme gelmesinde etkili olmustur. Boylece her doneme ait ideolojilerin kendilerinin gosterdikleri farkli planlama kararlari ve bunlarin urunu olan kentsel isaretler sonucunda, kentler parcacil olarak donusmeye baslamislardir. Bu calismada ise 1960’li yillara kadar bir kiyi kentine ait tum isaretleri bunyesinde tasiyan Izmit’in, 2000’li yillarda bir kara kentine donusmesi ve durumun “yer kimligi” ile olan etkilesimi tartisilmak istenmektedir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call