Abstract
Artykuł przedstawia strategie opisu miejsc przyjęte w listach do mężów przez kobiety z kręgu XVIII-wiecznych Radziwiłłów: Franciszkę Urszulę z Wiśniowieckich, Magdalenę z Czapskich oraz Anielę z Miączyńskich. Analiza skupia się na takim charakterze opisów miejsc, który zbliża nadawczynie do uzyskania określonego celu: zmotywowania męża do szybszego powrotu do domu (czyli Nieświeża w przypadku Franciszki Urszuli i Białej w przypadku Magdaleny oraz Anieli). Miejsca te zostają skategoryzowane według pełnionej funkcji. Autorka dowodzi, że skupienie uwagi na opisach miejsc – kategoriach nieanalizowanych dotychczas przez pryzmat funkcji perswazyjnej – okazuje się wzbogacające dla badań nad listem jako formą wysoce zretoryzowaną.
Highlights
Artykuł przedstawia strategie opisu miejsc przyjęte w listach do mężów przez kobiety z kręgu XVIII-wiecznych Radziwiłłów: Franciszkę Urszulę z Wiśniowieckich, Magdalenę z Czapskich oraz Anielę z Miączyńskich
The content of the license is available at http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Jest to bowiem gatunek szczególny, ogromnie zróżnicowany, charakteryzujący się paradoksalną ontologią (Skwarczyńska 1975), to jest – z jednej strony bada się go jako formę stricte użytkową, z drugiej – „jako małą formę literacką” (Trzynadlowski 1977; Maciejewski 2000)
Summary
Intensywny w ostatnich latach wzrost zainteresowania listem przyczynił się do wypracowania nowych metodologii i powstania prac uzupełniających dotychczasowe ustalenia na temat artis epistolandi. „Napis” 2017: XXIII) czy organizowanie cyklicznej konferencji wokół listu jako źródła i ewoluującej w czasie formy komunikacji. Że zainteresowanie listem, przekładające się również na podejmowane inicjatywy edytorskie, idzie w parze z zamiarem zgłębiania mentalności autorów listów, w tym – ostatnio szczególnie budzących zainteresowanie – kobiet epok dawnych. Bożena Popiołek – niejako w odpowiedzi na pytanie o powód zainteresowania egodokumentami – definiuje korespondencję jako podstawowy – choć z wielu powodów niełatwy do badania5 – materiał, bez którego „trudno wyobrazić sobie nowoczesne studia nad historią stosunków międzyludzkich, obyczajów, mentalności czy kulturą staropolską” (Popiołek 2000, 1). Braki w polskiej refleksji nad artis epistolandi wynikają poniekąd z trudności, jakich nastręcza sama natura listu – jako jeden z najstarszych gatunków towarzyszących człowiekowi piśmiennemu znany jest ze swojej heterogonicznej (użytkowej i literackiej) formy. Rozszerzenie zakresu badań epistolograficznych o tę kategorię otwiera kolejne ścieżki interpretacji środków perswazyjnych – po części skonwencjonalizowanych, po części naznaczonych indywidualizmem – jakie stosowały XVIII-wieczne autorki listów miłosnych
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
