İKİ FARKLI KANAL PATININ FARKLI İRRİGASYON SOLÜSYONLARI KULLANILARAK PUSH-OUT YÖNTEMİ İLE DENTİNE BAĞLANMA DİRENÇLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı, kök kanalı irrigasyonu için farklı irrigasyon solüsyonlarının kullanılmasından sonra gütaperka ile farklı kanal patı kullanılarak yapılan kök kanal dolgusunun dentine ve gütaperkaya bağlanma dayanımının incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 70 adet çekilmiş üst keser ve kanin diş kullanıldı. Dişlerin kök kanal preparasyonları Mtwo ( VDW, Munich, Germany ) döner sistem eğeler kullanılarak 60.04 nolu eğeye kadar yapıldı. Dişler rastgele olarak her grupta 15 diş olacak şekilde 4 farklı gruba ayrıldı. Ayrıca 5’şer dişten oluşan 2 ayrı kontrol grubu oluşturuldu. Birinci (A) ve Üçüncü (C) gruplarda final irrigasyon olarak NaOCl ile MTAD solüsyonu sırası ile uygulandı. İkinci (B) ve dördüncü (D) gruplarda ise final irrigasyon olarak NaOCl ile EDTA uygulandı. Kontrol gruplarında ise irrigasyon solüsyonu olarak sadece NaOCl kullanıldı. Kök kanal dolguları A ve B gruplarında AH Plus ( Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany ) kanal patı ve gütaperka, C ve D gruplarında ise Endorez ( Ultradent, South Jordan, USA ) kanal patı ve gütaperka kullanılarak tek kon yöntemiyle yapıldı. Kontrol gruplarından E grubunda kök kanal dolgusu için AH Plus kanal patı ve gütaperka, F grubunda ise Endorez kanal patı ve gütaperka kullanılarak tamamlandı. Kök kanal dolguları tamamlandıktan sonra dişler nemli ortamda bir hafta kadar bekletildikten sonra dişlerin koronal ve orta üçlü kısmından 3mm boyutunda horizontal kesitler alınarak farklı irrigasyon solüsyonu uygulamasının, farklı kanal patlarının dentin duvarına ve gütaperkaya bağlanma kuvvetlerine etkisi push-out yöntemiyle değerlendirildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri one way Anova Tukey-Kramer çok yönlü karşılaştırmalı testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Çalışmanın sonucunda elde edilen verilerin ortalama değerleri ve standart sapmaları; MTAD-AH Plus (1.13±0.18 a ), EDTA-AH Plus (1.10±0.26 a ), NaOCl-AH Plus (0.77±0.19 c ), MTAD-Endorez (0.99±0.20 b ), EDTA-Endorez (1.02±0.21 b ) ve NaOCl-Endorez (0.78±0.23 c ) MPa olarak bulundu. İstatistiksel olarak gruplar arasında anlamlı farklılık gözlendi. En yüksek bağlanma direnci MTAD irrigasyon solüsyonu kullanılarak AH Plus kanal patı ile yapılan kanal dolgusu sonrası elde edildi. Sonuç: Bu çalışmada, kök kanalının final irrigasyonunda, irrigasyon solüsyonu olarak NaOCl ile MTAD kullanılmasının ve kanal dolgusu işleminde ise uygun bir gütaperka ile AH Plus kanal patının kullanılmasının daha etkili olduğu sonucu bulunmuştur.