Investigation of the Relationship Between Physical Activity Levels and Motivation for Physical Activity of Secondary School Students

Abstract

Fiziksel hareketsizlik tüm yaş gruplarındaki insanların genel sağlığını olumsuz etkileyen küresel bir halk sağlığı sorunudur. Bu nedenle, Fiziksel aktivitenin ilişkili olduğu faktörlerin ortaya konulması önem taşımaktadır. Bu bağlamda araştırmanın amacı, Türk ortaokul öğrencilerinin FA düzeyleri ile FA’ya yönelik motivasyonları arasında olası ilişkiyi belirlemek ve cinsiyet, yaş değişkeni açısından farklılaşma durumunu incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya 546 kız, 538 erkek olmak üzere 1084 ortaokul öğrencisi (x̄ yaş=12.23 + .981) katılmıştır. Veriler ‘Kişisel Bilgi Formu’, ‘Çocuk Fiziksel Aktivite Anketi’ ve ‘Çocuklar için Benlik Motivasyonu Envanteri’ kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, cinsiyet açısından katılımcıların FA ve FA’ya yönelik motivasyon puanlarında önemli farklılık olduğu (p <.05) ve erkeklerin okul içi FA, okul dışı FA ve genel FA puanı ile FA’ya yönelik motivasyon puanının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Katılımcıların yaşları açısından FA ve FA’ya yönelik motivasyon düzeyinde farklılıklar olduğunu ortaya koymuştur (p <.05). Ayrıca, FA’ya yönelik motivasyon puanı ile genel FA ve okul dışı FA puanı arasında orta düzeyde; okul içi FA arasında ise düşük düzeyde pozitif bir ilişki olduğu bulunmuştur (p <.05). Araştırma sonuçları, erkek katılımcıların FA ve FA’ya yönelik motivasyon düzeyinin daha yüksek olduğunu; yaş arttıkça FA düzeyi ve motivasyonun azaldığını ve FA düzeyi yükseldikçe FA’ya yönelik motivasyonunda da arttığını göstermektedir. Sonuç olarak, çocuk ve ergenlerde motivasyonun FA’nın önemli bir belirleyicisi olduğu söylenebilir.