Abstract
Bu makalede Osmanlı’daki Türkçe matematik terimleri kültür dilbilimin bir nesnesi olarak düşünülüp terim oluşum süreçleri kavram bilimindeki (semasiology) işlevsel (bağlamsal) yaklaşım (functional (contextual) approach) açısından inceleniyor. İncelemede, kavram ve anlam oluşumları âlim/yazar-öğrenci/muhatap, kaynak dil-hedef dil ilişkilerinden kaynaklı iletişimsel bağlamların bir sonucu olarak tarihsel terim bilimi odağında dil, kültür ve çeviri bilimin ortak ilkesi “dil dünya görüşü” üzerinden değerlendiriliyor. Bunlara ek olarak, Türkçe telif ve tercüme bilim eserlerinin Anadolu’da yazılış sebebi olan muhatap ve hedeflerin doğrudan terim üretimine sebep oldukları savunuluyor. Bu bakımdan makale, kültürün ve iletişimi var eden bağlamların bir terimin oluşumundaki etkisinin biçim bilgisel yöntemlerden daha kuvvetli olduğunu vurgulamaya yönelik bağlamsal analize dayalı kuramsal bir yorum sunuyor.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
