Abstract

Opracowanie dotyczy przedmiotu ochrony z art. 200 § 1 kodeksu karnego, jakim jest wolność seksualna osób poniżej 15. roku życia. Podstawowym jego celem jest udzielenie względnie jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy w sytuacji, kiedy sprawca jest zaledwie kilka lat starszy od pokrzywdzonego oraz w momencie, gdy ofiara sama inicjuje czynności seksualne dorosły młodociany powinien być karany zgodnie z sankcją z ww. przepisu. Mając na uwadze stale obniżający się wiek inicjacji seksualnej młodzieży, gdy osoba, która nie ukończyła 15. roku życia, dobrowolnie poddała się czynności seksualnej z osobą nieznacznie starszą (powyżej 17. roku życia, ponieważ taką granicę wieku wprowadza kodeks karny, by móc sprawcy przypisać popełnienie czynu zabronionego), powstaje dysonans prawny, moralny i obyczajowy. Z jednej bowiem strony są przepisy penalizujące takie zachowanie, z drugiej to nieletni sam przekroczył granicę ingerencji w swoją sferę intymną. W sytuacji, gdy ofiara zgadza się na kontakty seksualne albo sama zachęca czy inicjuje obcowanie płciowe lub inną czynność seksualną, neguje to cel, który przyświecał ustawodawcy kryminalizującemu takie zachowania. Tym niemniej przepisy obowiązują, w związku z czym warto przybliżyć tę tematykę w odniesieniu nie tylko do zachowania nagannego w kontekście prawnym, ale także z punktu widzenia socjologii czy obyczajności.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call