Abstract
Artykuł ma na celu przedstawienie Gilberta Keitha Chestertona jakoprekursora Soboru Watykańskiego II. W artykule przyjęto następującą metodologię. Po pierwsze, dziedzictwo Soboru jest „funkcjonalnie” (i przy wykorzystaniu zapisów filozofa Soboru – Jacquesa Maritaina) zredukowane do trzech aspektów: włączenia liberalnej tradycji politycznej do katolickiej struktury, inicjacji procesu dialogu między religiami i poszukiwania specyficznego „świeckiego stylu” chrześcijańskiej duchowości. Po drugie, potwierdza się obecność tych trzech elementów w myśli i pismach Gilberta Keitha Chestertona.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
