Genç Yetişkinlerde Stres ve Öznel İyi Oluş Arasındaki İlişkide Benlik Belirginliğinin Aracı Rolü

Ahmet Togay,Fulya Cenkseven Önder

doi:10.17679/inuefd.554660

Ahmet Togay, Fulya Cenkseven Önder

Open Access

https://doi.org/10.17679/inuefd.554660

Copy DOI

Abstract

Bu araştırmanın amacı, (a) üniversite öğrencilerinde algılanan stres, öznel iyi oluş ve benlik belirginliği arasındaki ilişkileri ve (b) benlik belirginliğinin algılanan stres ve öznel iyi oluş (olumlu duygu, olumsuz duygu ve yaşam doyumu) arasında aracı rolü olup olmadığını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubu, bir devlet üniversitesinin farklı fakültelerinde öğrenim gören 281 kadın (%58.7) ve 198 erkek (%41.3) olmak üzere toplam 479 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Öncelikle bütün değişkenlere ilişkin betimsel istatistikler hesaplanmış, değişkenler arası ilişkiler Pearson Çarpım Momentler Korelasyon analizi kullanılarak belirlenmiştir. Aracılık analizleri Preacher ve Hayes’in önerileri doğrultusunda gerçekleştirilmiştir. Dolaylı etkilerin anlamlılığını incelemek için hem Sobel Z, hem de Preacher ve Hayes’in bootstrapping prosedürü kullanılmıştır. Bu araştırmada 10000 bootstrap yapılarak bootstrap katsayısı ve güven aralıkları belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; algılanan stres ile öznel iyi oluş, olumlu duygu, olumsuz duygu ve yaşam doyumu arasında benlik belirginliğinin kısmi aracı rolü olduğu saptanmıştır. Benlik belirginliği, algılanan stresin öznel iyi oluş, olumlu duygu, olumsuz duygu ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin düşmesinde anlamlı bir etkiye sahiptir.

Highlights

Young adulthood is a period that involves young individuals’ transition from high school to university life
Correlation analysis was performed in order to investigate the relationships between stress, selfconcept clarity, and subjective well-being
Similar to the findings of the present study, studies reported that there was a reverse relationship between the perceived stress and life satisfaction and positive affection (Denovan and Macaskill, 2017; Schiffrin and Nelson, 2010; Suh et al, 1996; Şenocak, 2016; Zika and Chamberlain 1992); there was a positive, significant relationship with negative affection (Denovan and Macaskill, 2017; Suh et al, 1996; Zika and Chamberlain 1992); and stress was found to be a significant predictor of these two dimensions (Hamarat et al, 2001)

Summary

Introduction

Young adulthood is a period that involves young individuals’ transition from high school to university life. According to the contextual stress and coping model, there are three main factors that affect the evaluation and outcomes of stressful events These factors are the nature of the event, social context where the stressful life event emerges, and the stable/determined/consistent aspects of self (DeLongis and Holtzman, 2005). In this regard, self-concept is one of the important factors in individuals’ coping with stress. An investigation of self-concept clarity -which is closely associated with the developmental, social, affective and behavioral processes- in this relationship is believed to contribute to the literature. No studies at national level were found to have investigated this issue; the present study is believed to make a unique contribution to the national literature

Objectives

Methods

Results

Conclusion