Abstract

Azerbaycanlı bestecilerin piyano yaratıcılığının çeşitli gelişim aşamalarında, yeni sanat akımlarına sürekli bir ilgi, müzikal ifade araçlarını yenileme eğilimi var. Yirminci yüzyılın ilk yarısında, Romantizm ve Empresyonizm ile birlikte, muğamdan gelen ilkeleri de içeren Azerbaycan piyano müziğinin milli gelenekleri Avrupalı bestecilerin çalışmalarına dahil edilmiştir. Bunlardan biri, G.Garayev'in adıyla bağlantılı olan ve daha sonra ulusal besteci yaratıcılığının diğer alanlarında parlak tezahürünü bulan neoklasizm eğilimiydi. Azerbaycan bestecilerin piyano çalışmalarında neoklasizmin eğiliminden bahsederken, bu üslubu karakterize eden ana özelliklerden kısaca bahsetmemiz gerekiyor. G.Garayev'in piyano için yaptığı çalışmalar örneğinde, ulusal müzikal düşüncenin ilkelerinin neoklasik tarzda kullanılan araçlarla birleştirildiğini görüyoruz. Bestecinin çok sesli eserlerinde, muğam düşüncenin düzenlilikleri artık geçmişin ve günümüzün çok sesli yazım üslubuyla aynı değildir, aynı zamanda on iki tonlu kromatik tonalitenin "ortamında" da tezahür eden bu son derece farklı sistemlerin kesişme noktasını bulmada yazarın elde ettiği yeni sanatsal kalitenin açık bir örneği olarak kabul edilir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call