Abstract

Eski Türk yazısı, taşlara işlenmenin yanı sıra kâğıtlar üzerine de yazılmıştır. Eski Türk yazısıyla yazılmış el yazmaları, eski Türk yazıtlarından kimi farklılıklar içermektedir. Bu yazmalardaki kimi dil bilgisel yapılar, anlamsal çağrışımlar, anlatım yöntem ve teknikleri ile bağlam içerisinde geçen sözcükler, söz konusu farklılıkları oluşturan kimi unsurlardır. Farklılıklarının yanında, yazıt ve el yazmaları ortak unsurlar barındırmaktadır. Bu ortaklıklar bağlamında el yazmalarının söz varlığı açısından incelenmesi, bu yazmaların anlaşılmasında katkılar sunmaktadır. Kimi türemiş sözcüklerin kök biçimlerinin tespiti, bu noktada önemli bir konudur. El yazmalarının yazarları, türemiş biçimlerini kullandıkları sözcüklerin kök biçimlerinden haberdardılar. Bu tip kök biçimleri bağlam içerisinde yer almayıp türemiş biçimleri bulunan yapılara ileri öge denilmektedir. Bu yazıda, el yazmalarında görülen ileri ögeler tespit edilecektir. Bu tespit, el yazmalarının yazıtlar ile söz varlığı açısından ortaklık ve bağlantılarının saptanmasına katkılar sunacaktır. Kök biçimlerin saptanması, el yazmalarının söz varlığı açısından zenginliğini anlamakta önemli bir yere sahiptir. Yapılan bu çalışmada, gövde biçim olarak belirlenen yapılar kök biçime ulaşıncaya kadar yapısal ve anlamsal açıdan çözümlenecektir. Yazıda ayrıca üzerinde durulan sözcüklerin etimolojik açıklamaları yapılmış olacaktır.

Highlights

  • Eski Türk yazısı, taşlar üzerine işlenmenin yanında altın, gümüş, bronz, demir, kemik, kaya / kil / balçıktan yapılan para, kılıç, bıçak, tabak, çanak, bardak, küp, tarak, bilezik, yüzük, küpe, kemer plâkası veya tokası gibi günlük yaşamda kullanılan eşyaların üzerinde kullanılmıştır

  • The old Turkic script was written on paper

  • The manuscripts written in the old Turkic script contain some differences from the old Turkic inscriptions

Read more

Summary

Introduction

Eski Türk yazısı (runik / runiform), taşlar üzerine işlenmenin yanında altın, gümüş, bronz, demir, kemik, kaya / kil / balçıktan yapılan para, kılıç, bıçak, tabak, çanak, bardak, küp, tarak, bilezik, yüzük, küpe, kemer plâkası veya tokası gibi günlük yaşamda kullanılan eşyaların üzerinde kullanılmıştır. Bu durumda amra- sözcüğünün yapısındaki ek sorunsuzca {+A-} olarak tespit edilebilir.[4] Amıl / amul / amur kök biçimi, yazıtlarda tanıklanmazken Eski Uygur ve Karahanlı Türkçesi metinlerinde geçmektedir. Eg- kök biçimi, yazıtlarda tanıklanmazken Eski Uygur ve Karahanlı Türkçesi metinlerinde geçmektedir. Tekin’in ifade ettiği kéç adı yazıt ve el yazmalarında tanıklanmazken Eski Uygur ve Karahanlı Türkçesi metinlerinde geçmektedir.

Results
Conclusion
Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.