Abstract
<p>W artykule opracowano klucze klasyfikacyjne przemocy politycznej w Internecie, która manifestuje się w analogicznym zakresie jak w rzeczywistości fizycznej – odnotowujemy zarówno przemoc fizyczną i psychiczną, jak i kulturową i strukturalną. W ramach politycznej przemocy fizycznej w Internecie wyodrębniono trzy jej formy: cyberwojnę, cyberterroryzm oraz haktywizm wykorzystujący przemoc fizyczną. Przemoc psychiczna stanowi zespół czternastu podzielonych na trzy grupy form przemocy wyodrębnionych ze względu na poziom jej natężenia. Najszerszą kategorię przemocy stanowi przemoc strukturalna i legitymizująca ją przemoc kulturowa. Zidentyfikowano trzy jej formy: nadzór informacyjny państwa nad społeczeństwem, cenzurę internetową oraz cyfrowy podział.</p>
Highlights
Samo upośledzenie informacyjne może zostać zniesione niewielkim nakładem finansowym i organizacyjnym polegającym na informatycznej alfabetyzacji grup wykluczonych, co kwalifikuje to zjawisko jako formę politycznej przemocy strukturalnej, choć niezamierzoną, a i nieuświadamianą przez większość decydentów
Lozano (red.), Genewa, http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/ world_report/en/full_en.pdf (dostęp: 2.02.2016)
Summary
Specyfika internetowej komunikacji umożliwiła rozwinięcie się przemocy psychicznej do niespotykanych dotąd rozmiarów. Przejawia się to w forsowaniu na gruncie praktyki politycznej oraz prawodawstwa kategorii „mowy nienawiści” (hate speech). Jako przyczyny wskazuje się brak presji zorganizowanej opinii publicznej, poczucie względnej anonimowości oraz brak skodyfikowanych lub niedojrzałość norm regulujących współżycie [Kiesler, Siegel, McGuire 1984: 1123–1134]. Powstały częściowo zinstytucjonalizowane struktury ich zrzeszające – Hatebook (medium antyspołecznościowe) stanowiący przeciwieństwo Facebooka, Enemybook umożliwiający w Facebooku zarządzanie listą swoich wrogów analogicznie do listy przyjaciół oraz nieistniejący już Snubster, który umożliwiał skupienie się wrogów wobec dowolnie wybranej postaci. Pojawiły się liczne groźby karalne, powstały obraźliwe profile w mediach społecznościowych (Nasza Klasa, Wikipedia), tworzono memy. Obiektem przemocy politycznej stali się również politycy. Również klasa polityczna nie pozostaje bierna wobec tego zjawiska, zdając sobie poniekąd sprawę z ogromnego wpływu Internetu. Osób tych miało być wówczas około pięćdziesięciu, docelowo – około setki [Pieńkowski 2015]
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have