Abstract
Opracowanie koncentruje się na jednym z najważniejszych elementów systemu finansowania kościołów i innych związków wyznaniowych we Włoszech, jakim jest asygnata podatkowa w wysokości 0,8% podatku dochodowego od osób fizycznych (tzw. otto per mille). Włoski Trybunał Obrachunkowy (Corte dei Conti) w latach 2014-2018 przyjął cztery uchwały dotyczące tej problematyki. Zatwierdzone na ich podstawie raporty zawierają szereg uwag dotyczących sposobu zarządzania środkami pochodzącymi z tego źródła. W pierwszej części opracowania scharakteryzowana została instytucja otto per mille, będąca punktem odniesienia w wielu dyskusjach dotyczących nowoczesnych metod finansowania związków wyznaniowych. Następnie szczegółowo przedstawiono zarzuty podniesione w raportach oraz oficjalne stanowiska, jakie w ich sprawie sformułowały związki wyznaniowe, w tym Kościół Katolicki. W podsumowaniu opracowania sformułowano uwagi końcowe, stanowiące próbę krytycznego spojrzenia zarówno na opinie wyrażone przez włoski Trybunał Obrachunkowy, jak i na odnoszące się do nich komentarze i związane z nimi inicjatywy.
Highlights
The present paper focuses on one of the main features of the system of financing of churches and other religious organizations in Italy, namely, the assignment of 0.8% of personal income tax (the so-called otto per mille)
An attempt is made to critically evaluate both the views expressed by the Italian Court of Auditors, the commentaries pertaining to these views and initiatives inspired by them
Summary
Przedmiotem omawianej kontroli uczyniono sposób zarządzania środkami pochodzącymi z asygnaty podatkowej, stanowiącej we Włoszech najważniejszy element systemu finansowania związków wyznaniowych. Istota instytucji określanej jako otto per mille polega na przyznaniu podatnikom prawa bezpośredniego udziału w podejmowaniu decyzji o podziale środków składających się na 0,8% podatku dochodowego od osób fizycznych pomiędzy uprawnione związki wyznaniowe oraz państwo. Że decyzja o rezygnacji z prawa wskazania preferowanego destynatariusza omawianej części wpływów podatkowych powinna być interpretowana jako manifestacja krytycznej postawy podatnika wobec instytucji określanej jako otto per mille, a przynajmniej jako znak woli zdystansowania się od tej instytucji prawnej. „wyborów niewyrażonych”, zwrócono ponadto uwagę, że rozwiązanie to różni się od tego, które jest stosowane w przypadku asygnaty podatkowej na rzecz organizacji pożytku publicznego (0,5% – cinque per mille). Że od instytucji otto per mille różni się również ostatnio wprowadzona asygnata podatkowa na rzecz partii politycznych (0,2% podatku dochodowego od osób fizycznych)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
