Farklı Mikrohibrit Kompozitlerin Renk Stabilitesi ve Translüsensi Parametresi Açısından Karşılaştırılması: in Vitro Çalışma

Abstract

Amaç: Bu in vitro çalışmada farklı mikrohibrid kompozitlerin distile su veya kahvede bekletildikten sonra renk stabilitelerinin ve translüsensi parametrelerinin (TP) karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Üç farklı mikrohibrit kompozit rezin materyalden [G-eanial Anterior (GC, Japonya), Filtek Z250 (3M, ABD), yeni geliştirilen Üniversal Kompozit (Dolgunn-Himg, Türkiye)] her gruptan 20 adet ve toplamda 60 adet disk olacak şekilde örnekler oluşturuldu. Örneklerin yarısı distile suda diğer yarısı hazır kahve içeren kaplarda bekletildi. Renk stabilitesini değerlendirmek için başlangıç, 1. ve 4. hafta sonunda; TP için ise başlangıç ve 4. hafta sonunda bir spektrofotometre ile ölçümler yapıldı. Ortalama L*,a*, b* renk değişim değerleri CIEDE2000 renk formülüne (ΔE00) uygulandı. Renk parametresi için; renk değişim değerleri (ΔE) ve TP için; translüsensi değişim değerleri (ΔTP) hesaplandı. Verilerin analizinde tekrarlı ölçümlerde iki yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Küresellik varsayımı Mauchly’nin W testi ile değerlendirilmiştir. Çoklu karşılaştırmalarda LSD testi kullanılmıştır (p<0.05). Bulgular: Kompozit rezin örneklerde 1 ve 4 hafta kahvede bekletme sonrası anlamlı düzeyde renk değişimi (ΔE: 3.45-7.93) gözlendi. En yüksek renk değişimi Dolgunn kompozit grubunda (p<0.001; p=0,001) saptandı. Kahve ve kontrol grubunda yer alan kompozitlerin TP değerlerinde farklılık gözlenmedi (F=1,821 p=0,181; F=0,191 p=0,828). Sonuç: Çalışmada, restoratif materyallerin renk stabilitesinde içerik ve kompozisyonu gibi yapısal özelliklerinin renklenmeye neden olan içeriklere maruz kalmaları durumunda önemli bir bileşen olduğu, ancak optik özellikleri belirleyen translüsensi parametresinde anlamlı değişikliğine neden olmadığı gözlenmiştir.