Ewangelie jako prawdziwe świadectwo Słowa Wcielonego

Janusz Kręcidło

doi:10.31743/biban.3245

Abstract

The article develops the concept of true witness of the four canonical Gospels to Jesus Christ the Incarnated Word. The starting point is presentation of the teaching of the Pontifical Biblical Commission (PBC) in the document The Inspiration and Truth of the Sacred Scripture (2014) about the witness of the Bible, especially the Gospels. The canonical Gospels are considered in it as main witness of the life and teaching of the Incarnated Word. The article demonstrates that the PBC repeats here the teaching of the conciliar constitution Dei Verbum (1965). Argumentation in the article emphasizes the historical reliability of the transmission of the life and teaching of the historical Jesus in the Church tradition: historical Jesus – eye witnesses – written Gospels – authoritative interpretation in the Church. The canonical Gospels are not primarily literary texts but a truthful registration of the witness of faith of Jesus’ believers. Consequently, the hermeneutic of faith is the only methodology that is apt to explain and understand the true nature of the Scriptures.

Highlights

Przymiotnikiem rzeczownik „świadectwo”, odnoszący się logicznie do terminu „Ewangelie”, oznacza spisany tekst każdej z Ewangelii, zarówno w krytycznej wersji w języku oryginalnym, jak i w przekładach zaakceptowanych przez autorytet Kościoła
The article develops the concept of true witness of the four canonical Gospels to Jesus Christ the Incarnated Word
The article demonstrates that the Pontifical Biblical Commission (PBC) repeats here the teaching of the conciliar constitution Dei Verbum (1965)

Summary

Historyczna prawda Ewangelii w nauczaniu Kościoła

Jako że inspiracją oraz fundamentalnym punktem odniesienia do podejmowanych dyskusji jest dokument Papieskiej Komisji Biblijnej (PKB) Natchnienie i prawda Pisma Świętego, warto przytoczyć tutaj kilka passusów, które traktują o wartości i prawdziwości świadectwa Ewangelii. Cytowany fragment dokumentu Natchnienie i prawda Pisma Świętego jest w istocie eksplikacją nauczania Soboru Watykańskiego II, zawartego w konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum ogłoszonej 18 listopada 1965 r., bazującej w tym względzie na Instrukcji „Sancta Mater Ecclesia” o historycznej prawdzie Ewangelii, przygotowanej przez PKB i opublikowanej 21 kwietnia 1964 r. Jest to w naszym rozumieniu głównym powodem, dla którego członkowie PKB nie podejmują w dokumencie Natchnienie i prawda Pisma Świętego polemiki z ponowoczesnymi nurtami egzegezy biblijnej, lecz trzymają się wyrażonego już we wcześniejszych dokumentach (Dei Verbum) przekonania o historycznej prawdzie Bożego objawienia. Aplikując powyższe treści bardziej precyzyjnie do tematu tego artykułu, należy stwierdzić, że podstawowym – i w istocie jedynym – argumentem PKB za tym, że Ewangelie są prawdziwym świadectwem Słowa Wcielonego jest ich historyczny charakter. Dlaczego ta – w naszej opinii najbardziej słuszna linia argumentacji – jest tak ważna?

Między historycznością a ahistorycznością

Jeden ze współczesnych nurtów relatywizowania historycznej prawdy Ewangelii

Jaka prawda Ewangelii o Wcielonym Słowie?

17 Postulatu referowane tutaj zostały zamieszczone w monografii

Wniosek końcowy