Evaluation of Patients Followed Up with the Diagnosis of COVID-19 Caused by the B.1.1.7 SARS CoV-2 Variant

Abstract

Amaç: COVID-19’un etkeni olan SARS-CoV-2’nin replikasyonu sırasında sayısız varyantlar ortaya çıkmaktadır. İki bin yirmi yılının Eylül ayında İngiltere’de ortaya çıkan B.1.1.7 (İngiltere) varyantı da bunlardan biridir. Bu çalışmada B.1.1.7 varyantına bağlı gelişen COVID-19 nedeniyle takip edilen hastaların verilerini gözden geçirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma B.1.1.7 varyantının neden olduğu COVID-19 tanısıyla takip edilen toplam 50 hastanın verilerini içeren retrospektif bir çalışmadır. Hastalar yaş, cinsiyet, altta yatan hastalık, semptomlar ve laboratuar bulguları açısından incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 50 hastanın 20’si (%40) kadın ve yaş ortalaması 59,4±16,3 idi. Onbir (%22) hastada lökositoz, dört (%8) hastada lökopeni, 24 (%48) hastada lenfopeni, 42 (%84) hastada C reaktif protein artışı, 28 (%56) hastada ferritin yüksekliği, 32 (%64) hastada laktat dehidrogenaz yüksekliği, 16 (%32) hastada d-dimer yüksekliği mevcuttu. Hastaların 45 (%90)’inde toraks bilgisayarlı tomografide tutulum mevcuttu. Grup 1 (n=36) ve grup 2 (n=14) karşılaştırıldığında, iki grup arasında lökosit, d-dimer ve prokalsitonin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p değerleri sırasıyla p˂0,000, p=0,001, p=0,001). Sonuç: Sonuç olarak, B.1.1.7 varyantına sahip hastaları irdelediğimiz bu çalışmada ölen hastalarda lökosit, prokalsitonin ve d-dimer değerleri sağ kalan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksekti. Bu hastalardan elde ettiğimiz veriler varyant olmayan hastaların literatür verilerine benzerdi.